Wstęp:
Badanie miało na celu określenie roli ośrodkowego układu noradrenergicznego w antynocyceptywnych efektach pośredniczonych przez receptor serotoninergiczny 5-HT3 u szczurów.

Materiał i metody:
Noworodki szczurze szczepu Wistar 1. i 3. dnia życia otrzymały podskórnie (sc) iniekcję neurotoksyny DSP-4 [N-(2-chloroetylo)-N-etylo-2-bromo-benzylaminy] w dawce 50 mg/kg x 2 celem trwałego zniszczenia ośrodkowego układu noradrenergicznego. Zwierzęta kontrolne otrzymały 0,9% roztwór NaCl (1,0 ml/kg sc). Po osiągnięciu wieku 10 tygodni wykonano testy behawioralne oceniające czucie interoceptywne z użyciem bodźca termicznego (test imersji ogona, test gorącej płytki) oraz bodźca mechanicznego (test wycofania łapy) po dootrzewnowym (ip) podaniu agonisty ośrodkowego receptora serotoninergicznego 5-HT3 (1-fenylbiguanidu; 7,5 mg/kg), antagonisty receptora 5-HT3 (ondansetronu; 1,0 mg/kg) oraz łącznym podaniu obu związków. Ponadto, posługując się metodą chromatografi i cieczowej wysokociśnieniowej z detekcją elektrochemiczną (HPLC/ED), oznaczono zawartość 5-hydroksytryptofanu (5-HTP) w wybranych częściach mózgu badanych zwierząt.

Wyniki i wnioski:
Nie stwierdzono różnicy w antynocyceptywnym działaniu agonisty receptora serotoninergicznego 5-HT3 1-fenylbiguanidu (7,5 mg/kg ip) w teście imersji ogona pomiędzy grupą kontrolną i DSP-4. Natomiast w teście gorącej płytki 1-fenylbiguanid (7,5 mg/kg ip) wykazywał znamiennie słabsze działanie analgetyczne u zwierząt z lezją układu noradrenergicznego wywołaną podaniem DSP-4 we wszystkich badanych przedziałach czasowych, tj. 20. 40. 60. i 80. minucie obserwacji (p <0,05); efekt ten był blokowany przez antagonistę receptora 5-HT3 ondansetron (1,0 mg/kg ip). Podobne wyniki uzyskano w teście wycofania łapy, w tym przypadku znamienność statystyczna wystąpiła w 20. oraz 40. minucie obserwacji (p <0,05). W badaniach biochemicznych stwierdzono, że 1-fenylbiguanid znamiennie zwiększa zawartość 5-HTP w korze móz gowej u zwierząt kontrolnych, pozostając bez wpływu u zwierząt z lezją DSP-4. Efekt ten był blokowany podaniem antagonisty ondansetronu. Podobną tendencję zaobserwowano we wzgórzu z podwzgórzem (uzyskane różnice nie były jednak statystycznie znamienne), natomiast w pniu mózgu stosowane ligandy receptora 5-HT3 nie wpływały na badany parametr. Na podstawie przeprowadzonych badań wyciągnięto wnioski, iż zniszczenie ośrodkowego układu noradrenergicznego osłabia antynocyceptywne efekty pośredniczone przez receptor serotoninergiczny 5-HT3 integrowane na poziomie wyższych struktur ośrodkowego układu nerwowego (kora mózgowa, wzgórze), natomiast pozostaje bez wpływu na procesy integrowane w rdzeniu kręgowym (brak zmian w teście imersji ogona). Wyniki badań wskazują pośrednio na możliwość wystąpienia zaburzeń transmisji bodźców bólowych pośredniczonych przez receptor 5-HT3 u chorych z dysfunkcją ośrodkowego układu noradrenergicznego (np. u chorych z zaburzeniami lękowymi lub depresją).