Cel:
Celem pracy było porównanie parametrów elektrogastrogramu wielokanałowego po wzbudzeniu poposiłkowego wzoru aktywności mioelektrycznej żołądka z użyciem dwóch odmian stałego posiłku próbnego.

Materiał i metody:
Badania przeprowadzono u 18 zdrowych, niezakażonych Helicobacter pylori ochotników (9 kobiet i 9 mężczyzn w wieku 24,4±4,0 [SD] lat). W dwóch odrębnych dniach badani otrzymywali do spożycia w zrandomizowanej kolejności naleśnik o wartości energetycznej 355 kcal lub jajecznico-omlet (370 kcal) i 200 ml wody do popicia. Elektrogastrogramy rejestrowano przez 30 min w okresie międzytrawiennym i przez 120 min okresu poposiłkowego.

Wyniki:
Spożycie jajecznico-omletu nie miało statystycznie znamiennego wpływu na udział czasowy normogastrii w elektrogastrogramie. Natomiast po zjedzeniu naleśnika w pierwszej półgodzinie obserwacji poposiłkowej względny udział czasowy normogastrii był wyższy: 86,3% w porównaniu do 77,4% na czczo. Po spożyciu jajecznico-omletu wzrost częstotliwości dominującej (DF) był znamienny statystycznie tylko w drugiej półgodzinie obserwacji poposiłkowej. Natomiast naleśnik powodował poposiłkowy wzrost DF istotny statystycznie aż w trzech podokresach obserwacji: 1–30 min, 31–60 min i 61–90 min. Wyrazem efektywnej stymulacji poposiłkowego wzoru aktywności mioelektrycznej żołądka był wzrost mocy dominującej (DP), który w przypadku obu ocenianych posiłków był istotny statystycznie we wszystkich czterech półgodzinnych okresach obserwacji. Jednak amplituda poposiłkowego wzrostu DP była większa po spożyciu naleśnika niż po jajecznico-omlecie. Jajecznico-omlet nieznacznie zmniejszał średni stopień sprzężenia fal wolnych (APSWC). Przeciwny trend zarysował się po spożyciu naleśnika, gdyż w pierwszej półgodzinie obserwacji poposiłkowej APSWC był wyższy niż w okresie międzytrawiennym (82,4% w porównaniu do 73,6% na czczo).

Wnioski:
Przy podobnej wartości energetycznej naleśnik zapewnia, w porównaniu do jajecznico-omletu, efektywniejszą stymulację poposiłkowego wzoru mioelektrycznej aktywności żołądka, co implikuje jego wybór jako posiłku próbnego w badaniu elektrogastrografi cznym prowadzonym metodą zapisu wielokanałowego.