Cel:
Celem pracy było porównanie parametrów elektrogastrogramu wielokanałowego po spożyciu płynnych posiłków próbnych o różnej wartości energetycznej.

Materiał i metody:
Badania wykonano u 18 zdrowych, niezakażonych Helicobacter pylori ochotników (9 kobiet i 9 mężczyzn w wieku 24,4±4,0 [SD] roku). W dwóch odrębnych dniach badani przyjmowali w zrandomizowanej kolejności 400 ml niegazowanej wody mineralnej lub 400 g jogurtu owocowego o wartości energetycznej 378 kcal. Mioelektryczną czynność żołądka rejestrowano przez 30 min w okresie międzytrawiennym i przez 90 min okresu poposiłkowego przy pomocy czterokanałowego systemu elektrogastrograficznego.

Wyniki:
Wypicie 400 ml wody powodowało statystycznie istotne zmniejszenie udziału normogastrii – z 81,3% na czczo do 75,5% (p=0,044), 74,2% (p=0,0091) i 71,2% (p=0,00027) w kolejnych podokresach: 1–30 min, 31–60 min i 61–90 min. Spożycie płynnego kalorycznego posiłku próbnego nie miało znamiennego wpływu na udział czasowy normogastrii w elektrogastrogramie poposiłkowym. Płynne obciążenie bezkaloryczne nie modyfikowało znamiennie częstotliwości (DF) ani mocy dominującej (DP) mioelektrycznej czynności żołądka. Nieznamienny statystycznie wzrost DF i DP odnotowano natomiast po spożyciu płynnego posiłku kalorycznego. Przyjęcie 400 ml obciążenia bezkalorycznego spowodowało statystycznie znamienne zmniejszenie średniego stopnia sprzężenia fal wolnych w każdym z trzech półgodzinnych okresów obserwacji poposiłkowej – z 80,7% na czczo do 74,6% (p=0,042), 74,7% (p=0,049) i 70,3% (p=0,00032) w kolejnych podokresach: 1–30 min, 31–60 min i 61–90 min. Podobny trend, ale słabiej wyrażony i nieznamienny statystycznie wystąpił także po spożyciu płynnego posiłku kalorycznego

Wnioski:
Przyjęcie obciążenia bezkalorycznego wywiera dezorganizujący wpływ na mioelektryczną czynność żołądka, ocenianą wielokanałowym zapisem elektrogastrograficznym. Efekt ten nie występuje po spożyciu płynnego kalorycznego posiłku próbnego