Dorobek naukowy profesorów i doktorów habilitowanych Wydziału Lekarskiego z Oddziałem Lekarsko-Dentystycznym w Zabrzu Śląskiego Uniwersytetu Medycznego w Katowicach
 
Więcej
Ukryj
1
Department of Metabolic Bones Diseases, Department of Internal Medicine, Diabetology and Nephrology School of Medicine with the Division of Dentistry in Zabrze, Medical University of Silesia in Katowice, Poland
 
2
Department and Chair of Pathomorphology, School of Medicine with the Division of Dentistry in Zabrze, Medical University of Silesia in Katowice, Poland
 
3
Chair and Clinical Department of Paediatrics, School of Medicine with the Division of Dentistry in Zabrze, Medical University of Silesia in Katowice, Poland
 
4
Department and Clinic of Internal Diseases, Diabetology and Nephrology, Metabolic Bone Diseases Unit, School of Medicine with the Division of Dentistry in Zabrze, Medical University of Silesia in Katowice, Poland
 
 
Autor do korespondencji
Wojciech Pluskiewicz   

Department of Metabolic Bones Diseases, Department of Internal Medicine, Diabetology and Nephrology School of Medicine with the Division of Dentistry in Zabrze, Medical University of Silesia in Katowice, ul. 3 Maja 13/15, 41-800 Zabrze, tel. +48 32 370 44 88
 
 
Ann. Acad. Med. Siles. 2016;70:113-117
 
SŁOWA KLUCZOWE
DZIEDZINY
STRESZCZENIE
Cel pracy:
Celem pracy było przedstawienie dorobku naukowego profesorów i doktorów habilitowanych oraz czynników wpływajacych na wielkość Wydziału Lekarskiego z Oddziałem Lekarsko-Dentystycznym w Zabrzu Śląskiego Uniwersytetu Medycznego w Katowicach.

Materiał i metody:
Dane dotyczące dorobku naukowego dla publikacji pełnotekstowych zostały zebrane z baz Web of Science i Scopus.

Wyniki:
Uzyskano następujące średnie wartości: wiek badanych naukowców 55,7 ± 7,2 lat, wiek uzyskania stopnia doktora 32,7 ± 3,2 lat, wiek uzyskania stopnia doktora habilitowanego 45,8 ± 5,6 lat, wiek uzyskania tytułu profesora 51,2 ± 5,9 lat, czas od doktoratu do habilitacji 13,1 ± 4,9 lat, czas od habilitacji do profesury 7,7 ± 2,7 lat, całkowita liczba publikacji 144,6 ± 124,2, liczba publikacji z Impact Factor 33,8 ± 31,3, całkowita wartość Impact Factor 61,7 ± 73,2, indeks cytacji 387 ± 531 i indeks h 8,6 ± 5,3 wg bazy Web of Science, indeks cytacji 513 ± 756 i indeks h 9,6 ± 6,0 wg bazy Scopus oraz indeks cytacji 411 ± 601 i indeks h 8,6 ± 5,2 wg bazy Scopus po wykluczeniu autocytacji i cytacji współautorów. Analiza korelacji wykazała, że niższy wiek uzyskania habilitacji (r od -0,29 do -0,36; p < 0,01) i profesury (r od -0,31 do -0,42, p < 0,05) pozytywnie wpływał na wielkość dorobku naukowego. Krótszy czas od doktoratu do habilitacji (r od -0,25 to -0,34, p < 0,01) oraz od habilitacji do profesury (r od -0,41 to -0,53, p < 0,01) również pozytywnie wpływał na wybrane parametry oceniające dorobek naukowy.

Wnioski:
Na dorobek naukowy pozytywnie wpływa niższy wiek uzyskania habilitacji i profesury, a także krótszy czas od doktoratu do habilitacji oraz czas od habilitacji do profesury. Uzyskane wyniki mogą być przydatne w celu modyfikacji polityki rozwoju naukowego kadry, zwiększając dorobek naukowy jednostek naukowych.

 
REFERENCJE (10)
1.
Hirsch J.E. An index to quantify an individual’s scientific research output. Proc. Natl. Acad. Sci. USA, 2005; 102: 16569–16572.
 
2.
Bartneck C., Kokkelmans S. Detecting h-index manipulation through self-citation analysis. Scientometrics 2011; 87: 85–98.
 
3.
Ahangar H.G., Siamian H., Yaminfirooz M. Evaluation of the scientific outputs of researchers with similar h index: a critical approach. Acta Inform. Med. 2014; 22: 255–258.
 
4.
Jeang K.T. H-index, mentoring-index, highly-cited and highly-accessed: how to evaluate scientists? Retrovirology 2008; 25(5): 106.
 
5.
Patel V.M., Asharafian H., Almoudaris A., Makanjuola J., Bucciarelli-Ducci C., Darzi A., Athanasiou T. Measuring academic performance for healthcare researchers with the h index: which search tool should be used? Med. Princ. Pract. 2013; 22: 178–183.
 
6.
Romanovsky A.A. Revised h index for biomedical research. Cell Cycle 2012; 11: 4118–4121.
 
7.
Sharma B., Boet S., Grantcharov T., Shin E., Barrowman N.J., Bould M.D. The h-index outperforms other bibliometrics in the assessment of research performance in general surgery: a province-wide study. Surgery 2013; 153: 493–501.
 
8.
Bornmann L., Daniel H.D. The state of h index research. Is the h index the ideal way to measure research performance? EMBO Rep. 2009; 10(1): 2–6.
 
9.
Birks Y., Fairhurst C., Bloor K., Campbell M., Baird W., Torgerson D. Use of the h-index to measure the quality of the output of health services researchers. J. Health Serv. Res. Policy 2014; 19: 102–109.
 
10.
Kulasegarah J., Fenton J.E. Comparison of the h index with standard bibliometric indicators to rank influential otolaryngologists in Europe and North America. Eur. Arch. Otorhinolaryngol. 2010; 267: 455–458.
 
 
CYTOWANIA (1):
1.
Scientific output of professors and doctors habilitatus from Medical University of Silesia in Katowice – a comparison of two schools of medicine
Wojciech Pluskiewicz, Bogna Drozdzowska, Piotr Adamczyk, Roman Kuźniewicz
Annales Academiae Medicae Silesiensis
 
eISSN:1734-025X
Journals System - logo
Scroll to top