Wiedza studentów wybranych kierunków studiów na temat specyficznych zaburzeń odżywiania
Więcej
Ukryj
1
Doctoral School, Faculty of Public Health in Bytom, Medical University of Silesia, Katowice, Poland / Szkoła Doktorska, Wydział Zdrowia Publicznego w Bytomiu, Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
2
Department of Human Nutrition, Faculty of Public Health in Bytom, Medical University of Silesia, Katowice, Poland / Zakład Żywienia Człowieka, Wydział Zdrowia Publicznego w Bytomiu, Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
3
Students’ Scientific Association of Special Pedagogy, Faculty of Special Pedagogy, Pedagogical University of Krakow, Poland / Studenckie Towarzystwo Naukowe Pedagogiki Specjalnej, Wydział Pedagogiki Specjalnej, Uniwersytet Pedagogiczny w Krakowie
Autor do korespondencji
Michał Górski
Szkoła Doktorska, Wydział Zdrowia Publicznego w Bytomiu, Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach, ul. Jordana 19, 41-808 Zabrze
Ann. Acad. Med. Siles. 2023;77:67-74
SŁOWA KLUCZOWE
DZIEDZINY
STRESZCZENIE
Wstęp:
Zaburzenia odżywiania to dynamicznie rozwijająca się grupa zaburzeń psychicznych. Charakteryzują się patologicznym sposobem przyjmowania pokarmu oraz zaburzeniami w odczuwaniu głodu i sytości. W obrazie klinicznym dominują destrukcyjne zachowania żywieniowe, nieprawidłowy obraz własnego ciała oraz obsesja dotycząca kontrolowania masy ciała. Celem pracy była ocena wiedzy na temat jadłowstrętu psychicznego (anorexia nervosa – AN) i żarłoczności psychicznej (bulimia nervosa – BN) wśród studentów wybranych kierunków studiów.
Materiał i metody:
Grupę respondentów stanowili studenci kierunków lekarskiego, lekarsko-dentystycznego, dietetyki i psychologii. Badaniem kwestionariuszowym objęto 955 respondentów (799 kobiet oraz 156 mężczyzn). W analizach statystycznych przyjęto poziom prawdopodobieństwa 0,05.
Wyniki:
Ponad 85% badanych prawidłowo wskazało definicję AN i BN. Wiedza na temat czynników ryzyka, powikłań czy kryterium diagnostycznego tych schorzeń wahała się w zakresie 20–60%. Największą wiedzę posiadali studenci kierunków lekarskiego oraz psychologii. Respondenci, którzy chorowali w przeszłości na zaburzenia odżywiania, posiadali większą wiedzę niż osoby nigdy na nie niechorujące.
Wnioski:
Wiedza na temat zaburzeń odżywiania wśród studentów kierunków lekarskiego, lekarsko-dentystycznego, dietetyki oraz psychologii jest wybiórcza i niewystarczająca do pracy z pacjentami chorującymi na zaburzenia odżywiania. Sugeruje to konieczność stałej edukacji w badanym aspekcie.
REFERENCJE (41)
1.
Zdrowie psychiczne Polaków [pdf]. Komunikat z badań BS/132/2012. Oprac. R. Boguszewski. CBOS. Warszawa, październik 2012 <
https://cbos.pl/SPISKOM.POL/20...> [accessed on: 22.11.2021].
4.
Atwood M.E., Friedman A. A systematic review of enhanced cognitive behavioral therapy (CBT-E) for eating disorders. Int. J. Eat. Disord. 2020; 53(3): 311–330, doi: 10.1002/eat.23206.
5.
Kezelman S., Crosby R.D., Rhodes P., Hunt C., Anderson G., Clarke S. et al. Anorexia nervosa, anxiety, and the clinical implications of rapid refeeding. Front. Psychol. 2018; 9: 1097, doi: 10.3389/fpsyg.2018.01097.
6.
Galmiche M., Déchelotte P., Lambert G., Tavolacci M.P. Prevalence of eating disorders over the 2000–2018 period: a systematic literature re-view. Am. J. Clin. Nutr. 2019; 109(5): 1402–1413, doi: 10.1093/ajcn/nqy342.
7.
Dobrescu S.R., Dinkler L., Gillberg C., Rastam M., Gillberg C., Wentz E. Anorexia nervosa: 30-year outcome. Br. J. Psychiatry 2020; 216(2): 97–104, doi: 10.1192/bjp.2019.113.
8.
Meule A., Küppers C., Harms L., Friederich H.C., Schmidt U., Blechert J. et al. Food cue-induced craving in individuals with bulimia nervosa and binge-eating disorder. PLoS ONE 2018; 13(9): e0204151, doi: 10.1371/journal.pone.0204151.
9.
Pike K.M., So M., Hilbert A., Maekawa H., Shimanouchi T., Wilfley D. et al. Risk factors for anorexia nervosa and bulimia nervosa in Japan and compared to a U.S. sample. Int. J. Eat. Disord. 2021; 54(2): 155–167, doi: 10.1002/eat.23442.
10.
Johansson A.K., Johansson A., Nohlert E., Norring C., Åstrøm A.N., Tegelberg Å. Eating disorders – knowledge, attitudes, management and clinical experience of Norwegian dentists. BMC Oral Health 2015; 15(1): 124, doi: 10.1186/s12903-015-0114-7.
11.
Le L.K., Hay P., Mihalopoulos C. A systematic review of cost-effectiveness studies of prevention and treatment for eating disorders. Aust. N. Z. J. Psychiatry 2018; 52(4): 328–338, doi: 10.1177/0004867417739690.
12.
Lydecker J.A., Grilo C.M. Fathers and mothers with eating-disorder psychopathology: Associations with child eating-disorder behaviors. J. Psychom. Res. 2016; 86: 63–69, doi: 10.1016/j.jpsychores.2016.05.006.
13.
Turk J.C., Prentice W.E., Chappell S., Shields E.W. Collegiate coaches’ knowledge of eating disorders. J. Athl. Train. 1999; 34(1): 19–24.
14.
Ziora K., Pilarz Ł.B., Sztylc J., Oświęcimska J. Ocena stanu wiedzy nastolatków na temat anorexia nervosa. Endocrinol. Obes. Metab. Disord. 2009; 5(1): 12–18.
15.
Przewoźnik D.A. Wybrane zagadnienia dotyczące neurobiologii jadłowstrętu psychicznego. Neuropsychiatr. Neuropsychol. 2013; 8(3–4): 118–122.
16.
Pettersen G., Rosenvinge J.H., Bakland M., Wynn R., Mathisen T.F, Sundgot-Borgen J. Patients’ and therapists’ experiences with a new treatment programme for eating disorders that combines physical exercise and dietary therapy: the PED-t trial. A qualitative study protocol. BMJ Open 2018; 8(1): e018708, doi: 10.1136/bmjopen-2017-018708.
18.
Szkolnictwo wyższe w roku akademickim 2020/2021 (wyniki wstęp-ne). Główny Urząd Statystyczny, 15.06.2021 [online] <
https://stat.gov.pl/obszary-te...> [acces-sed on: 25.03.2022].
19.
Shelley A., Horner K. Questionnaire surveys – sources of error and implications for design, reporting and appraisal. Br. Dent. J. 2021; 230(4): 251–258, doi: 10.1038/s41415-021-2654-3.
20.
Pilarczyk K. Wykorzystanie seksualne w dzieciństwie a zaburzenia odżywiania. Dziecko Krzywdzone. Teoria, badania, praktyka 2016; 15(2): 56–72.
21.
Bryant-Waugh R. Feeding and eating disorders in children. Psychiatr. Clin. North Am. 2019; 42(1): 157–167, doi: 10.1016/j.psc.2018.10.005.
22.
Chwałczyńska A., Bembenek A. Ocena świadomości dziewcząt w wieku gimnazjalnym dotycząca jadłowstrętu psychicznego. Endocrinol. Obes. Metab. Disord. 2010; 6(3): 118–123.
23.
Behar R., Arancibia M., Gaete M.I., Silva H., Meza-Concha N. The delusional dimension of anorexia nervosa: phenomenological, neurobiological and clinical perspectives. Arch. Clin. Psychiatr. 2018; 45(1): 15–21, doi: 10.1590/0101-60830000000148.
24.
Godala M., Karasińska E., Trafalska E., Kolmaga A., Szatko F. Wiedza studentów Uniwersytetu Medycznego w Łodzi na temat zaburzeń odżywiania. Probl. Hig. Epidemiol. 2012; 93(1): 80–85.
25.
Myszkowska-Ryciak J., Leśniak W., Harton A., Gajewska D., Bawa S. Poziom wiedzy na temat specyficznych zaburzeń odżywiania w wybranych grupach populacyjnych. Bromat. Chem. Toksykol. 2012; 45(3): 827–832.
26.
Międzynarodowa Statystyczna Klasyfikacja Chorób i Problemów Zdrowotnych (ICD-10) – X Rewizja. T. 1. Wydanie 2008. WHO; Centrum Systemów Informacyjnych Ochrony Zdrowia 2012.
27.
Cordery H., Waller G. Nutritional knowledge of health care professional working in the eating disorders. Eur. Eat. Disord. Rev. 2006; 14(6): 462–467, doi: 10.1002/erv.688.
28.
Harshbarger J.L., Ahlers-Schmidt C.R., Atif A., Allred E., Carroll M., Hauser R. School counselors’ knowledge of eating disorders. Eat. Weight Disord. 2011; 16(2): 131–136, doi: 10.1007/BF03325319.
29.
Miles S., Gnatt I., Phillipou A., Nedeljkovic M. Cognitive flexibility in acute anorexia nervosa and after recovery: A systematic review. Clin. Psychol. Rev. 2020; 81: 101905, doi: 10.1016/j.cpr.2020.101905.
30.
Żołnierczuk-Kieliszek D., Piwko E., Janiszewska M., Kulik T., Pawlikowska-Łagód K., Kryk A. High school students’ awareness of anorexia and bulimia threats. Pol. Nurs. 2015; 4(58): 403–408.
32.
Butler R.M., Heimberg R.G. Exposure therapy for eating disorders: A systematic review. Clin. Psychol. Rev. 2020; 78: 101851, doi: 10.1016/j.cpr.2020.101851.
33.
Meneguzzo P., Tenconi E., Todisco P., Favaro A. Cognitive remediation therapy for anorexia nervosa as a rolling group intervention: Data from a longitudinal study in an eating disorders specialized inpatient unit. Eur. Eat. Disord. Rev. 2021; 29(5): 770–782, doi: 10.1002/erv.2848.
34.
Jowik K., Tyszkiewicz-Nwafor M., Słopień A. Anorexia nervosa – what has changed in the state of knowledge about nutritional rehabilitation for patients over the past 10 years? A review of literature. Nutrients 2021; 13(11): 3819, doi: 10.3390/nu13113819.
35.
Szpytman A., Brukwicka I., Kopański Z., Kollár R., Kollárová M., Bajger B. et al. Młodzież o anoreksji i bulimii – badania ankietowe. J. Clin. Health. 2016; 1: 32–37.
36.
Touyz S., Lacey H., Hay P. Eating disorders in the time of COVID-19. J. Eat. Disord. 2020; 8: 19, doi: 10.1186/s40337-020-00295-3.
37.
Mulkens S., Waller G. New developments in cognitive-behavioural therapy for eating disorders (CBT-ED). Curr. Opin. Psychiatry 2021; 34(6): 576–583, doi: 10.1097/YCO.0000000000000745.
38.
Yan P., Gao B., Wang S., Wang S., Li J., Song M. Association of 5-HTR2A -1438A/G polymorphism with anorexia nervosa and bulimia nervosa: A meta-analysis. Neurosci. Lett. 2021; 755: 135918, doi: 10.1016/j.neulet.2021.135918.
39.
Gorwood P., Duriez P., Ramoz N. The BDNF gene as an example of gene x environment interaction in eating disorders. Nutr. Clin. Métab. 2020; 34(1): 6–10, doi: 10.1016/j.nupar.2020.02.009.
40.
Hagan K.E., Walsh B.T. State of the art: the therapeutic approaches to bulimia nervosa. Clin. Ther. 2021; 43(1): 40–49, doi: 10.1016/j.clinthera.2020.10.012.
41.
Himmerich H., Kan C., Au K., Treasure J. Pharmacological treatment of eating disorders, comorbid mental health problems, malnutrition and physical health consequences. Pharmacol. Ther. 2021; 217: 107667, doi: 10.1016/j.pharmthera.2020.107667.