Leczenie rany ciętej przedramienia przy użyciu miejscowej hiperbarycznej terapii tlenowej – opis przypadku
 
Więcej
Ukryj
1
Instytut Wychowania Fizycznego, Turystyki i Fizjoterapii, Akademia im. Jana Długosza w Częstochowie
 
2
Katedra i Oddział Kliniczny Chorób Wewnętrznych, Angiologii i Medycyny Fizykalnej, Wydział Lekarski z Oddziałem Lekarsko-Dentystycznym w Zabrzu, Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
 
3
Oddział Chirurgii Dzieci, Szpital Specjalistyczny nr 2 w Bytomiu
 
4
Oddział Rehabilitacji Neurologicznej, Wojewódzki Szpital Specjalistyczny Nr 5 im. Św. Barbary w Sosnowcu
 
 
Ann. Acad. Med. Siles. 2017;71:246-251
 
SŁOWA KLUCZOWE
DZIEDZINY
STRESZCZENIE
Leczenie trudno gojących się ran stanowi nadal poważny, interdyscyplinarny problem medyczny. W ostatnich latach w leczeniu schorzeń i urazów narządu ruchu, tkanek miękkich, a także przewlekłych ran coraz częściej z powo-dzeniem wykorzystywane są nowoczesne metody medycyny fizykalnej. W artykule przedstawiono korzystny efekt leczenia rany pooperacyjnej u 7-letniego pacjenta po urazie ciętym przedramienia prawego, po użyciu miejscowej hiperbarycznej terapii tlenowej. Po serii 10 codziennych zabiegów uzyskano całkowite wygojenie się rany po prze-prowadzonym zabiegu operacyjnym, ustąpienie dolegliwości bólowych, a także poprawę jakości życia pacjenta wynikającą z odzyskania samodzielnej egzystencji.
REFERENCJE (17)
1.
Potempa M., Jończyk P., Janerka M., Kucharzewski M., Kawczyk-Krupka A. Rany przewlekłe – epidemiologia i czynniki wpływające na proces gojenia. Leczenie Ran. 2014; 11(2): 43–50.
 
2.
Bumpus K., Maier MA. The ABC’s of wound care. Curr. Cardiol. Rep. 2013; 15(4): 346.
 
3.
Brongel L., Duda K. Mnogie i wielonarządowe obrażenia ciała. Wydawnictwo Lekarskie PZWL. Warszawa 2001.
 
4.
Kamolz L.P., Lumena H.B., Kazzinger M. Tissue engineering for cutaneous wounds: an overview of current standards and possibilities. Eur. Surg. 2008; 40(1): 19–26.
 
5.
Rojczyk-Gołębiewska E., Wilemska-Kucharzewska K., Pałasz A., Kucharzewski M. Rola angiogenezy w gojeniu ran. Leczenie Ran 2015; 12: 1–7.
 
6.
Vowden P., Apelqvist J., Moffat C. Wound complexity and healing. in: European Wound Management Association (EWMA). Position Document: Hard-to-heal wounds: a holistic approach. MEP Ltd. London 2008, s. 1–9.
 
7.
Shores J.T., Gabriel A., Gupta S. Skin substitutes and alternatives: a Review. Adv. Skin Wound Care 2007; 20(9): 493–508.
 
8.
Podręcznik angiologii. Red. A. Sieroń, L. Cierpka, Z. Rybak, A. Stanek. α-medica press. Bielsko-Biała 2009, s. 274–276.
 
9.
Taradaj J., Franek A., Dolibog P., Cierpka L., Błaszczak E. Physical treatment of wounds. Rehabilitacja w Praktyce 2008; 3(1): 34–35.
 
10.
Plafki C., Peters P., Almeling M., Welslau W., Busch R. Complications and side effects of hyperbaric oxygen therapy. Aviat. Space Environ. Med. 2000; 71(2): 119–124.
 
11.
Sahni T., Singh P., John M.J. Hyperbaric oxygen therapy: current trends and applications. J. Assoc. Physicians India 2003; 51: 280–284.
 
12.
Zarys medycyny hiperbarycznej. Red. A. Sieroń, G. Cieślar, M. Kawecki. II wydanie. α-medica press. Bielsko-Biała 2007.
 
13.
Baumgartner M., Tanner D., Hunziker T. Local treatment of chronic skin wounds in a Swiss out-patient wound centre 2010. Ther Umsch. 2011; 68(3): 153–158.
 
14.
Park H., Copeland C., Henry S., Barbul A. Complex wounds and their management. Surg. Clin North Am. 2010; 90(6): 1181–1194.
 
15.
Flint L., Meredith J.W., Schwab C.W. I wsp. Trauma: contemporary principles and therapy. Wolters Kluwer/Lippincott Williams & Wilkins. Philadelphia 2008.
 
16.
Pasek J., Sieroń A. OXYBARIA-S – nowatorskie urządzenie do hiperbarycznej terapii tlenowej. Rehabilitacja w Praktyce 2015; 1: 56.
 
17.
Pasek J., Majda D., Cieślar G., Sieroń A. Wound Treatment after Congenital Syndactyly Separation with 100% Oxygen Therapy: A Case Report. Surgery: Current Research. 2015; 5: 245.
 
eISSN:1734-025X
Journals System - logo
Scroll to top