Ocena naturalnych zasobów roślin naczyniowych na terenie ośrodków rekreacyjno-wypoczynkowych „Źródła Boliny Południowej” Katowice, „Wesoła Fala” Mysłowice
oraz „Park Zadole” Katowice ze szczególnym uwzględnieniem gatunków leczniczych
Więcej
Ukryj
1
Katedra i Zakład Botaniki Farmaceutycznej i Zielarstwa Wydziału Farmaceutycznego z Oddziałem Medycyny Laboratoryjnej w Sosnowcu SUM w Katowicach
2
Apteka ogólnodostępna „Pod Zamkiem” w Będzinie
Autor do korespondencji
Krzysztof Jędrzejko
Katedra i Zakład Botaniki Farmaceutycznej i Zielarstwa Wydziału Farmaceutycznego
z Oddziałem Medycyny Laboratoryjnej w Sosnowcu SUM w Katowicach
Ann. Acad. Med. Siles. 2009;63:25-40
SŁOWA KLUCZOWE
STRESZCZENIE
Wstęp:
Badane w latach 2007-2008/9 tereny rekreacyjno-wypoczynkowe „Park Zadole”, „Źródła Boliny Południowej” oraz „Wesoła Fala”, położone w Katowicach oraz Mysłowicach, stanowią dość rozległe, lesiste enklawy zieleni miejskiej, które zachowują znaczny stopień naturalności. Leżą one we wschodniej części województwa śląskiego, w obrębie Górnośląskiego Okręgu Przemysłowego. W tym regionie nastąpiło przekształcenie rozległych obszarów, głównie przez górnictwo i hutnictwo. W wielu miejscach doszło do obniżenia żywotności szaty roślinnej oraz silnej degradacji jej
siedlisk życiowych.
Materiał i metody:
Studia literaturowe oraz florystyczne badania terenowe, przeprowadzone na terenie trzech ośrodków rekreacyjnych, pozwoliły na szczegółową analizę florystyczno-ekologiczną i zielarską szaty roślinnej oraz ocenę naturalnych zasobów gatunków flory naczyniowej Tracheophyta, ze szczególnym uwzględnieniem udziału naturalnych zasobów genowych roślin leczniczych. Sporządzono alfabetyczny wykaz gatunków flory naczyniowej (paprotniki, nasienne), z uwzględnieniem stanowisk ich występowania w relacji do wymienionych ośrodków rekreacyjnych. Szczegółową analizą statystyczną objęto grupę cech istotnych ze względu na ich indywidualne właściwości osobnicze oraz ich wykorzystanie w lecznictwie alopatycznym i homeopatii. Przedstawiono w formie histogramów: 1-wykorzystanie gatunku w danej kategorii lecznictwa alopatycznego, w tym oficjalnego (surowce farmakopealne i oficynalne), w medycynie tradycyjnej (ludowej) oraz w homeopatii, 2-dostępność gatunkową pozyskiwanych określonych typów surowca leczniczego, 3-zróżnicowanie gatunków pod względem ich oddziaływania farmakologicznego na
ustrój człowieka i zwierząt hodowlanych, 4-zróżnicowanie gatunków flory naczyniowej pod względem zawartości endogennych, biologicznie aktywnych substancji chemicznych, w tym o zdefiniowanych – w literaturze specjalistycznej - działaniach leczniczych, 5 - grupę 15 innych cech użytkowych stwierdzonych w całym zbiorze zinwentaryzowanych gatunków roślin naczyniowych.
Wyniki:
W wyniku przeprowadzonych badań florystycznych stwierdzono występowanie 358 taksonów roślin naczyniowych, w tym 291 gatunków leczniczych oraz niezależnie 108 gatunków stosowanych w homeopatii. Ochronie prawnej w Polsce podlega 18 gatunków, a w tej liczbie 13 objętych jest ochroną ścisłą i 5 częściową.
Wnioski:
Charakteryzowane obszary rekreacyjno-wypoczynkowe cechuje dość bogate zróżnicowanie gatunkowe roślin naczyniowych, a także znaczny potencjał surowcowy gatunków leczniczych (81,3% gatunków flory naczyniowej). Florystyczne badania waloryzacyjne pozwoliły ukazać znaczną różnorodność gatunkową w obrębie flory leczniczej występującej na tym terenie. Należy je traktować jako naturalny bank genów. Obecność obfitych populacji wielu leczniczych gatunków roślin może stanowić źródło pozyskiwania nasion i rozmnóżek wegetatywnych w celu przenoszenia ich do upraw leżących poza GOP-em, czyli obszarem intensywnego skażenia emisjami
pochodzenia wielkoprzemysłowego. Natomiast bezpośrednie wykorzystanie surowców z roślin macierzystych w celu pozyskiwania leku naturalnego z gatunków uznanych w medycynie naturalnej za lecznicze (napary, odwary, maceraty itp.), poza niektórymi wyjątkami, ze względu na znaczny zakres chemicznego zanieczyszczenia środowiska, bez uprzedniej, toksykologicznej diagnostyki danego surowca, na razie, nie wydaje się być możliwe.
ISSN 0208-5607
REFERENCJE (17)
1.
Jędrzejko K. Problem wykorzystania zasobów roślinnych surowców leczniczych w obliczu antropopresji. Farmacja Polska. Warszawa 1984; /XL/-40/ 11: 641-645.
2.
Drobnik J. Przegląd zagadnień z dziedziny oceny i ochrony naturalnych zasobów roślin leczniczych w Polsce. Ann. Acad. Med. Siles. 2004; 58: 1-6.
3.
Jędrzejko K. Ocena zasobów flory leczniczej w szacie roślinnej kompleksu urbanistyczno- przemysłowego Łazisk w Górnośląskim Okręgu Przemysłowym. Ann. Acad. Med. Siles. 1985; 10-11: 189-208.
4.
Kondracki J. Geografia Polski – mezoregiony fi zyczno-geograficzne. Polskie Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1994: 393.
5.
Jędrzejko K., Klama H., Żarnowiec J. Zarys wiedzy o roślinach leczniczych. Śląska Akademia Medyczna, Katowice 1997: 695.
6.
Mirek Z., Zając M., Piękoś-Mirkowa H., Zając A. Flowering plants and pteridophytes of Poland, a checklist – Krytyczna lista roślin naczyniowych Polski. Instytut Botaniki im. W. Szafera, Polska Akademia Nauk, Kraków 2002: 442.
7.
Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 9 lipca 2004 r. w sprawie gatunków dziko występujących roślin objętych ochroną. Dz. U. 2004 nr 168 poz. 1764.
8.
Bernacki L., Nowak T., Urbisz A., Tokarska- Guzik B. Rośliny chronione, zagrożone i rzadkie we florze województwa śląskiego. Acta Biol. Siles. Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego, Katowice 2000; 35: 78-107.
9.
Szafer W., Kulczyński S., Pawłowski B. Rośliny polskie. PWN, Warszawa 1986: 1020.
10.
Jędrzejko K. Medicinal plants and herbal materials in use in Poland: a check list – Wykaz roślin i surowców leczniczych stosowanych w Polsce. Śląska Akademia Medyczna, Katowice 2001: 393.
11.
Farmakopea Polska. Wydanie IV, tom II. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 1970: 871.
12.
Farmakopea Polska. Wydanie V, tom II. Wydawnictwo lekarskie PZWL, Warszawa 1993: 526.
13.
Farmakopea Polska. Wydanie VI. Polskie Towarzystwo Farmaceutyczne, Warszawa 2002: 1176.
14.
Farmakopea Polska. Wydanie VII, tom I. Polskie Towarzystwo Farmaceutyczne, Warszawa 2006:1283.
15.
Farmakopea Polska. Wydanie VIII, tom I-III. Polskie Towarzystwo Farmaceutyczne, Warszawa 2008: 3492.
16.
Broda B., Moszowicz J. Przewodnik do oznaczania roślin leczniczych, trujących i użytkowych. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2000: 936.
17.
Kohlmünzer S. Farmakognozja – podręcznik dla studentów farmacji. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 1998: 669.