Wprowadzenie:
Rak nerkowokomórkowy (renal cell carcinoma – RCC) stanowi 2% wszystkich nowotworów na świecie i jest przyczyną 2% zgonów z powodu nowotworów. Wyróżnia się trzy typy RCC: jasnokomórkowy (clear cell – ccRCC), brodawkowaty (papillary – pRCC) i chromofobowy (chromophobe – chRCC). Najczęstszymi objawami są krwiomocz (często okresowy), ból w okolicy lędźwiowej, utrata masy ciała, osłabienie, okresowa gorączka z nocnymi potami. W zaawansowanych stadiach często występują: guz jamy brzusznej, powiększenie węzłów chłonnych szyjnych i nadobojczykowych, obrzęki kończyn dolnych oraz żylaki powrózkowe.

Materiał i metody:
Do badania włączono 249 pacjentów z RCC, w tym 203 (81,5%) z ccRCC, 32 (12,9%) z pRCC i 14 (5,6%) z chRCC. Skupiono się na porównaniu wyników leczenia chirurgicznego: nefrektomii chirurgicznej (radical nephrectomy – RN) i organooszczędnej resekcji guza nerki (nephron-sparing surgery – NSS) pod względem cech jakościowych i ilościowych.

Wyniki:
Oszacowano, że największy wpływ na przeżycie mają takie czynniki, jak maksymalna wielkość guza, wiek w dniu operacji oraz transformacja sarkomatyczna. Do istotnych czynników zalicza się również typ nowotworu, stopień zaawansowania nowotworu, ocenę stopnia złośliwości według WHO, zatory, inwazję naczyń, inwazję nerwów, naciek torebki tłuszczowej oraz naciek torebki włóknistej.

Wnioski:
Wyniki sugerują, że przy wyborze odpowiedniej metody leczenia należy wziąć pod uwagę wspomniane czynniki, gdyż pozwala to na wydłużenie życia pacjenta i zmniejszenie liczby powikłań pooperacyjnych.