Pułapki diagnostyczne w chorobach oczodołu – analiza i porównanie dwóch przypadków
Więcej
Ukryj
1 |
Students’ Scientific Society, Department of Ophthalmology, Faculty of Medical Sciences in Katowice, Medical University of Silesia, Katowice, Poland |
2 |
Department of Ophthalmology, Faculty of Medical Sciences in Katowice, Medical University of Silesia, Katowice, Poland, Kornel Gibiński University Clinical Centre, Katowice, Poland |
AUTOR DO KORESPONDENCJI
Mateusz Kamil Świątek
Studenckie Koło Naukowe przy Klinice Okulistyki Katedry Okulistyki, Wydział Nauk Medycznych w Katowicach, Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach, ul. Ceglana 35, 40-514 Katowice
Ann. Acad. Med. Siles. 2022;76:1–4
SŁOWA KLUCZOWE
DZIEDZINY
STRESZCZENIE
Wytrzeszcz jest objawem charakterystycznym w różnych jednostkach chorobowych. To przemieszczenie gałki ocznej oraz jej wysunięcie do przodu. Pacjentom z wytrzeszczem najczęściej towarzyszą takie objawy, jak pogorszenie widzenia, wzrost ciśnienia śródgałkowego oraz zapalenie tkanek okołooczodołowych. W pracy opisano dwa przypadki pacjentów z objawami wytrzeszczu oraz bólu okołogałkowego, którego pierwotna przyczyna nie została właściwie rozpoznana i wymagała pogłębionej diagnostyki.
U pacjenta A wysunięto podejrzenie pozagałkowego zapalenia nerwu wzrokowego w przebiegu choroby z Lyme, leczonego glikokortykosteroidami i antybiotykami. Następnie rozpoznano chorobę Gravesa i zastosowano leczenie globuliną antytymocytarną. Po miesiącu terapii zaobserwowano całkowitą utratę wzroku. Wdrożono radioterapię i sterydoterapię, uzyskując powrót widzenia.
Pacjent B, leczony przewlekle na niedoczynność tarczycy, zgłosił się do szpitala z podwyższonym ciśnieniem śródgałkowym, dwojeniem, ograniczeniem pola widzenia oraz wytrzeszczem. Początkowo diagnostyka wskazywała na oftalmopatię Gravesa (Graves’ ophthalmopathy – GO). Jednak po wykonaniu badań obrazowych oraz patomorfologicznych pobranego z oczodołu wycinka stwierdzono chłoniaka z drobnej komórki B. Po wprowadzeniu leczenia nastąpiła znaczna poprawa.
W pracy pokazano, jak ważna w przypadku rozpoznania różnicowego pomiędzy chorobami o etiologii zapalnej i nowotworowej jest pogłębiona diagnostyka.
REFERENCJE (9)
1.
Mombaerts I. Coloring between the Treatment Guidelines for Graves’ Orbitopathy. Ophthalmology 2020; 127(4S): S158–S159, doi: 10.1016/j.ophtha.2019.09.045.
2.
Olsen T.G., Heegaard S. Orbital lymphoma. Surv. Ophthalmol. 2019; 64(1): 45–66, doi: 10.1016/j.survophthal.2018.08.002.
3.
Škiljić D., Gustavsson M., Dotevall L., Norrsell K., Grönlund M.A. Ophthalmological findings in neuroborreliosis – a prospective study performed in western Sweden. Acta Ophthalmol. 2019; 97(1): 44–52, doi: 10.1111/aos.13884.
4.
Stefanovic A., Lossos I.S. Extranodal marginal zone lymphoma of the ocular adnexa. Blood 2009; 114(3): 501–510, doi: 10.1182/blood-2008-12-195453.
5.
Sen H.N., Bodaghi B., Hoang P.L., Nussenblatt R. Primary intraocular lymphoma: diagnosis and differential diagnosis. Ocul. Immunol. Inflamm. 2009; 17(3): 133–141, doi: 10.1080/09273940903108544.
6.
Subekti I., Soewondo P., Soebardi S., Darmowidjojo B., Harbuwono D.S., Purnamasari D. et al. Practical Guidelines Management of Graves Ophthalmopathy. Acta Med. Indones. 2019; 51(4): 364–371.
7.
Hiromatsu Y., Eguchi H., Tani J., Kasaoka M., Teshima Y. Graves’ ophthalmopathy: epidemiology and natural history. Intern. Med. 2014; 53(5): 353–360, doi: 10.2169/internalmedicine.53.1518.
8.
Marinò M., Ionni I., Lanzolla G., Sframeli A., Latrofa F., Rocchi R. et al. Orbital diseases mimicking graves’ orbitopathy: a long-standing challenge in differential diagnosis. J. Endocrinol. Invest. 2020; 43(4): 401–411, doi: 10.1007/s40618-019-01141-3.
9.
Johnson J.G., Terpak L.A., Margo C.E., Setoodeh R. Extranodal Marginal Zone B-cell Lymphoma of the Ocular Adnexa. Cancer Control 2016; 23(2): 140–149, doi: 10.1177/107327481602300208.