Następstwem każdego zabiegu operacyjnego jest blizna. Niektóre blizny pooperacyjne nie ulegają prawidłowemu gojeniu. Prowadzi to do ich przerostu i powstania keloidu (bliznowca). Bliznowiec jest zazwyczaj twardy, szpecący i przechodzi poza pierwotny stan uszkodzenia skóry. Leczenie tkanek bliznowatych nie ogranicza się do jednego standardu i wymaga od lekarzy szerokiej wiedzy z zakresu stosowanych metod leczniczych. W ostatnich latach obserwuje się intensywny rozwój metod z zakresu światłolecznictwa, które w wielu przypadkach wspomagają leczenie podstawowe, wykazując dużą skuteczność terapeutyczną. W pracy przedstawiono wynik leczenia bliznowca u 63-letniego pacjenta po zabiegu chirurgicznym przepukliny pachwinowej. W leczeniu z dobrym efektem zastosowano zabiegi światła spolaryzowanego. Zastosowanie czynnika fizycznego – światła – o parametrach leczniczych pozwoliło na złagodzenie uczucia stałego ucisku i napięcia bliznowca oraz znaczne jego zblednięcie. Uzyskane wyniki stanowią podstawę do prowadzenia dalszych badań klinicznych w tym zakresie.