Wstęp:
Czynności funkcjonalne u osób po udarze są często obciążone deficytem, a przez to wpływają negatywnie na pacjenta, jego rodzinę, społeczność lokalną i całe społeczeństwo

Materiał i metody:
Badanie pilotażowe – ocena pacjentów przed i po terapii. Pacjenci po udarze niedokrwiennym mózgu zostali przyjęci na oddział rehabilitacji neurologicznej. Obie grupy (grupa I: 42–55 lat oraz grupa II: 67–82 lata) otrzymały 10 półgodzinnych sesji terapeutycznych w ciągu dwóch tygodni. Pomiar wskaźnika Barthel, prędkości chodu, tempa chodu oraz cyklu chodu został przeprowadzony dwukrotnie: przy przyjęciu oraz po zakończeniu rehabilitacji.

Wyniki:
W obu grupach zostały zaobserwowane statystycznie znaczące pozytywne zmiany wybranych czynności codziennego życia, prędkości chodu oraz długości dwukroku.

Wnioski:
Badanie pilotażowe wskazuje krótkoterminowe korzyści wynikające z wykorzystania terapii opartej na koncepcji Bobath. Wyniki sugerują, że terapia taka może być wykorzystana jako efektywny sposób rehabilitacji poudarowej w różnych grupach wiekowych.