Zanieczyszczenie powietrza atmosferycznego wielopierścieniowymi węglowodorami aromatycznymi a stan zdrowia populacji
Więcej
Ukryj
1
Zakład Higieny, Bioanalizy i Badania Środowiska Wydział Farmaceutyczny z Oddziałem Medycyny Laboratoryjnej Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Autor do korespondencji
Aleksandra Moździerz
Zakład Higieny, Bioanalizy i Badania Środowiska ŚUM 41-200 Sosnowiec ul. Kasztanowa 3a tel./fax 32 269 98 25
Ann. Acad. Med. Siles. 2010;64:60-65
SŁOWA KLUCZOWE
STRESZCZENIE
Pomimo podejmowanych starań związanych z redukcją ilości zanieczyszczeń emitowanych do powietrza atmosferycznego, od lat wartości dopuszczalnych stężeń głównych zanieczyszczeń powietrza, w tym wielopierścieniowych węglowodorów aromatycznych (WWA) należą do wysokich. Wielopierścieniowe węglowodory aromatyczne stanowią złożoną mieszaninę związków: pochodnych antracenu, fenantrenu, chryzenu, pirenu i cholantrenu. Są szeroko rozpowszechnione w środowisku, a narażenie na ich działanie ma charakter powszechny. W związku z rozwojem cywilizacyjnym i technologicznym głównym źródłem emisji WWA stała się działalność człowieka. Wielu naukowców – epidemiologów podkreśla, że wielopierścieniowe węglowodory aromatyczne posiadają między innymi właściwości cytotoksyczne, immunotoksyczne, teratogenne
i rakotwórcze.
ISSN 0208-5607
REFERENCJE (16)
1.
Stan środowiska w województwie śląskim w 2008 roku. Katowice: BMŚ, Śląski Wojewódzki Inspektorat Ochrony Środowiska w Katowicach 2009: 9-52.
2.
Gajdzik B. Emisja i redukcja przemysłowych zanieczyszczeń powietrza w Polsce i województwie śląskim. Problemy Ekologii 2008; 12 (3): 163-167.
3.
Ocena zanieczyszczenia powietrza w Polsce w roku 2007 w świetle wyników pomiarów prowadzonych w ramach PMŚ. Warszawa 2008, Inspekcja Ochrony Środowiska.
4.
Ósma roczna ocena jakości powietrza w województwie śląskim, obejmująca 2009 rok. Katowice 2010, Wojewódzki Inspektorat Ochrony Środowiska w Katowicach; 2010: 3-14.
5.
Moździerz A, Juszko-Piekut M, Kołosza Z i wsp.: Comparative study of certain pollutant concentrations in the former katowice voivodeship (1991-1998 and 1983- 1990). Pol J Environ Stud 2007; 16 (5), 2: 399-404.
6.
Moździerz A, Juszko-Piekut M, Kołosza Z.: Poziomy wybranych zanieczyszczeń powietrza atmosferycznego w centralnej części województwa śląskiego - 1999-2004. Med Śr 2007; 10, (2): 61-67.
7.
Klimaszewska K. Właściwości, występowanie i przemiany wielopierścieniowych węglowodorów aromatycznych w środowisku naturalnym. Żywność, Żywienie a Zdrowie 1999; 4: 363-376.
8.
Mielżyńska D. Markery biologiczne w ocenie narażenia zawodowego i środowiskowego ludzi na wielopierścieniowe węglowodory aromatyczne. Łódź: Instytut Medycyny Pracy im. prof. J. Nofera 2008; 14-32.
9.
Gawlik M., Bilek M. Możliwości obniżania emisji wielopierścieniowych węglowodorów aromatycznych ze źródeł antropogennych. Med Środ 2006; 9 (1): 79-82.
10.
Zasadowski A., Wysoki A. Niektóre aspekty toksycznego działania wielopierścieniowych węglowodorów aromatycznych (WWA). Rocznik PZH 2002; 53 (1): 33-45.
11.
Skupińska K., Misiewicz I., Kasprzycka- Guttman T. Polycyclic aromatic hydrocarbons: physicochemical properties, environmental appearance and impact on living organisms. Acta Pol Pharm 2004; 61 (3): 233-240.
12.
Kluska M. Zanieczyszczenie gleby przez wielopierścieniowe węglowodory aromatyczne (WWA). Bromat Chem Toksykol 2003; XXXVI (3): 221-226.
13.
Sapota A. Wielopierścieniowe węglowodory aromatyczne (substancje smołowe rozpuszczalne w cykloheksanie). Podstawy i Metody Oceny Środowiska Pracy 2002; R. 18, 2 (32): 179-208.
14.
Tang D., Li Kapota, Liu Kapota i wsp.: Eff ects of prenatal exposure to coal-burning pollutants on children’s development in China. Environ Health Perspect 2008; 116 (5): 674-679.
15.
Szymczak W. Ilościowa ocena ryzyka związanego z zawodowym, inhalacyjnym narażeniem na wielopierścieniowe węglowodory aromatyczne w zakładach produkcyjnych w Polsce. Med. Pracy 1996,47 (6),s:547 – 557.
16.
Maliszewska-Kordybuch B. Sources concentrations, fate and eff ects of polycyclic aromatic hydrocarbons (PAHs) in the environment. Part A: PAHs in air. Pol J Environ Stud 1999; 8, 3: 131–136.