Wstęp:
Chorobę zwyrodnieniową stawu biodrowego (ChZSB), zwaną koksartrozą, uznawano za występującą głównie u ludzi w podeszłym wieku, niemniej jednak coraz częściej dotyka osób młodszych, przyczyniając się do ich inwalidztwa i absencji w pracy.

Materiał i metody:
Badania przeprowadzono u 100 pacjentów z ChZSB, przyjmowanych kolejno na oddziały ortopedyczne szpitali rejonowych. Analizy dokonano dla dwóch grup, uwzględniających dwa przedziały wiekowe: osoby młodsze (n = 30) – poniżej 60 roku życia (r.ż.), i osoby starsze (n = 70) – w wieku ≥ 60 lat.

Wyniki:
W młodszej grupie chorych najczęstszymi czynnikami predysponującymi do rozwoju koksartrozy były: otyłość brzuszna – 27 (90%), wady postawy – 20 (67%), praca na siedząco ≥ 8 h/dobę przy braku regularnej aktywności fizycznej po pracy – 19 (63%), nadwaga – 15 (50%), ciężka praca fizyczna – 14 (47%), praca na stojąco ≥ 8 h/dobę – 14 (47%); w starszej grupie chorych były to: otyłość brzuszna – 67 (96%), praca na siedząco ≥ 8h/dobę przy braku regularnej aktywności fizycznej po pracy – 43 (61%), wady postawy – 38 (54%), ciężka praca fizyczna – 37 (53%), nadwaga – 36 (51%), zespół metaboliczny – 33 (47%).

Wnioski:
U chorych z badanej grupy występowały liczne czynniki predysponujące do rozwoju ChZSB, najczęstsze zaś były otyłość brzuszna i praca na siedząco; obciążenie rodzinne w kierunku zmian zwyrodnieniowych występowało rzadziej.