Ciężka postać rabdomiolizy wtórna do ostrego zatrucia alkoholem
 
Więcej
Ukryj
1
Katedra i Oddział Kliniczny Chorób Wewnętrznych, Angiologii i Medycyny Fizykalnej, Wydział Lekarski z Oddziałem Lekarsko-Dentystycznym w Zabrzu, Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
 
2
Studenckie Koło Naukowe, Katedra i Oddział Kliniczny Chorób Wewnętrznych, Angiologii i Medycyny Fizykalnej, Wydział Lekarski z Oddziałem Lekarsko-Dentystycznym w Zabrzu, Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
 
3
Instytut Wychowania Fizycznego, Turystyki i Fizjoterapii, Uniwersytet Humanistyczno-Przyrodniczy im. Jana Długosza w Częstochowie
 
 
Autor do korespondencji
Grzegorz Cieślar   

Katedra i Oddział Kliniczny Chorób Wewnętrznych, Angiologii i Medycyny Fizykalnej, Wydział Lekarski z Oddziałem Lekarsko-Dentystycznym w Zabrzu, Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach, ul. Batorego 15, 41-902 Bytom
 
 
Ann. Acad. Med. Siles. 2019;73:130-133
 
SŁOWA KLUCZOWE
DZIEDZINY
STRESZCZENIE
W pracy zaprezentowano przypadek 66-letniego mężczyzny, u którego w wyniku ostrego zatrucia alkoholem doszło do rabdomiolizy manifestującej się klinicznie ostrym uszkodzeniem nerek oraz gwałtownym wzrostem aktywności fosfokinazy kreatynowej. W trakcie hospitalizacji u pacjenta doszło do zatrzymania akcji serca i oddechu, a następnie do zgonu. Posekcyjne badanie histopatologiczne wykazało patologię licznych narządów: proces gnilny, obrzęk płuc, rozedmę płuc, powiększenie serca, świeży zawał serca, nadżerki krwotoczne błony śluzowej żołądka, zanik kłębuszków nerkowych, martwicę rozpływną wątroby, martwicę Balserowską trzustki, wodobrzusze, obecność płynu w jamie opłucnowej, jamy poudarowe okolicy skroniowo-potylicznej oraz wodogłowie. Opisany przypadek prezentuje zakres problemów klinicznych występujących w postępowaniu z pacjentem z ciężką postacią rabdomiolizy indukowanej spożyciem alkoholu.
 
REFERENCJE (7)
1.
Chatzizisis Y.S., Misirli G., Hatzitolios A.I., Giannoglou G.D. The syndrome of rhabdomyolysis: Complications and treatment. Eur. J. Intern. Med. 2008; 19(8): 568–574, doi: 10.1016/j.ejim.2007.06.037.
 
2.
Cervellin G., Comelli I., Lippi G. Rhabdomyolysis: Historical background, clinical, diagnostic and therapeutic features. Clin. Chem. Lab. Med. 2010; 48(6): 749–756, doi: 10.1515/CCLM.2010.151.
 
3.
Chavez L.O., Leon M., Einav S., Varon J. Beyond muscle destruction: A systematic review of rhabdomyolysis for clinical practice. Crit. Care 2016; 20(1): 135, doi: 10.1186/s13054-016-1314-5.
 
4.
Cervellin G., Comelli I., Benatti M., Sanchis-Gomar F., Bassi A., Lippi G. Non-traumatic rhabdomyolysis: Background, laboratory features, and acute clinical management. Clin. Biochem. 2017; 50(12): 656–662, doi: 10.1016/j.clinbiochem.2017.02.016.
 
5.
Prygiel J., Potulska-Chromik A., Kostera-Pruszczyk A. Rhabdomyolysis in clinical practice. Child Neurol. 2017; 26(53): 55–61, doi: 10.20966/chn.2017.53.411.
 
6.
Koza Y. Acute kidney injury: current concepts and new insights. J. Inj. Violence Res. 2016; 8(1): 58–62, doi: 10.5249/jivr.v8i1.610.
 
7.
Sarwiński P., Kącka A., Kosińska A., Łazowski T. Wolska D. Rabdomioliza w praktyce anestezjologa i intensywisty. Anest. Ratow. 2012; 6: 442–450.
 
eISSN:1734-025X
Journals System - logo
Scroll to top