Wstęp:
Planowe operacje chirurgiczne są jedną z metod postępowania w leczeniu bezobjawowych tętniaków aorty brzusznej. Jednym z najpoważniejszych powikłań okołooperacyjnych jest ostre uszkodzenie nerek. Zwiększenie stężenia kreatyniny nie zawsze koreluje z czasem powstania ostrego uszkodzenia nerek. Według niektórych doniesień zwiększenie stężenia cystatyny C w surowicy może wyprzedzać o 24-48 godzin zwiększenie stężenia kreatyniny. Celem pracy było porównanie stężeń Cystatyny C i kreatyniny w surowicy jako wskaźników wczesnego uszkodzenia nerek u pacjentów po operacjach tętniaków aorty.

Materiał i metody:
Protokół badania obejmował pacjentów zakwalifikowanych do operacji tętniaka aorty brzusznej-wyselekcjonowano 14 pacjentów spełniających kryteria włączenia i nie spełniających kryteriów wyłączenia z badania. Cystatyna C była oznaczana w surowicy w dniu przed planowaną operacją tętniaka oraz w 12, 24, 48 i 72 godzinie po operacji. Stężenie kreatyniny w surowicy było oznaczane w dniu -1 oraz w kolejnych pięciu dniach po zabiegu. Zanotowano również czas zabiegu operacyjnego oraz czas zacisku aorty.

Wyniki:
Obserwowano tendencję do zwiększenia stężenia Cystatyny C i kreatyniny w surowicy nieistotną statystycznie. Nie odnotowano istotności statystycznej pomiędzy czasem zwolnienia zacisku aorty a stężeniem kreatyniny oraz Cystatyny C. Korelacja pomiędzy stężeniem Cystatyny C a stężeniem kreatyniny w surowicy była istotna statystycznie (p<0,05). Nie uwidoczniono korelacji pomiędzy stężeniem kreatyniny ani Cystatyny C a stężeniem CRP.

Wnioski:
Nie stwierdzono wyższości oznaczenia stężenia Cystatyny C nad oznaczeniem stężenia kreatyniny w rozpoznaniu ostergo uszkodzenia nerek (AKI) u chorych operowanych z powodu tętniaków aorty.