Wstęp:
Mimo postępu medycyny glejak wielopostaciowy (glioblastoma multiforme – GBM) jest nadal najczęstszym złośliwym pierwotnym guzem mózgu. Ponadto złoty standard leczenia charakteryzuje się niską (tylko 12–15 miesięcy) medianą przeżycia. Zatem ponowne wykorzystanie istniejących leków (repurposing) może być pomocną strategią w odkrywaniu skuteczniejszych leków chemioterapeutycznych w terapii GBM. Co ciekawe, pochodne fenotiazyny zostały uznane za obiecującego kandydata do ponownego wykorzystania leku w terapii nowotworowej, gdyż posiadają wiele istotnych aktywności biologicznych, takich jak działanie przeciwnowotworowe, przeciwbakteryjne, przeciwgrzybicze i przeciwwirusowe.

Materiał i metody:
Wpływ perfenazyny na przeżywalność różnych linii komórkowych ludzkiego glejaka wielopostaciowego (U-87 MG, A172 i T98G) po 24-, 48- i 72-godzinnej inkubacji zbadano z użyciem testu WST-1.

Wyniki:
Wykazano, że testowana pochodna fenotiazyny zmniejsza żywotność glejaka wielopostaciowego w sposób zależny od czasu i stężenia.

Wnioski:
Na podstawie uzyskanych wartości EC₅₀ stwierdzono, że perfenazyna jest najskuteczniejsza przeciwko ludzkiemu glejakowi wielopostaciowemu A172 w porównaniu z komórkami T98G i U-87 MG. Na podstawie poprzednich badań, które wykazały, że perfenazyna nie wpływa na normalne ludzkie astrocyty, można stwierdzić, że lek ten jest obiecującym kandydatem w leczeniu glejaka wielopostaciowego. Konieczne są dalsze badania w celu odkrycia pełnego mechanizmu aktywności przeciwnowotworowej pochodnych fenotiazyny w terapii GBM.