Wprowadzenie:
Bronchofiberoskopia (fiberoptic bronchoscopy – FOB) to małoinwazyjna procedura medyczna, powszechnie używana w diagnostyce i leczeniu chorób układu oddechowego. Zabieg jest na ogół dobrze tolerowany i istnieje niewiele przeciwwskazań do jego stosowania. Podczas FOB wprowadzany bronchofiberoskop powoduje ostre zwężenie dróg oddechowych, mogące skutkować rozwinięciem się lub zaostrzeniem niewydolności oddychania (respiratory failure – RF). Z tego powodu pacjenci z RF mogą zostać zdyskwalifikowani z zabiegu bronchoskopowego. Nieinwazyjne techniki wspomagania oddechu, takie jak donosowa terapia wysokoprzepływowa (high-flow nasal cannula – HFNC) oraz maska do wentylacji nieinwazyjnej (non-invasive ventilation – NIV), są cenionymi metodami wsparcia układu oddechowego u pacjentów z RF, jednak możliwości ich wykorzystania u pacjentów poddawanych FOB są wciąż niejasne.

Opis przypadków:
W opracowaniu opisano przypadki pięciu pacjentów poddanych bronchoskopii z różnych wskazań. W dwóch przypadkach rozpoznano guza krtani, w jednym obecność ciała obcego powikłanego nawracającymi zapaleniami płuc, u jednej pacjentki zapalenie płuc związane z przedłużoną intubacją, a w ostatnim przypadku RF po udarze niedokrwiennym mózgu. W każdym przypadku podczas FOB zastosowano wsparcie oddychania w postaci HFNC lub NIV z powodu wysokiego ryzyka rozwoju lub zaostrzenia RF. Parametry HFNC i NIV ustawiono zgodnie z założeniami dwóch trwających obecnie badań randomizowanych.

Wnioski:
Metody wsparcia oddechowego, takie jak HFNC oraz NIV, są obiecującymi metodami u pacjentów z wysokim ryzykiem rozwinięcia się RF podczas FOB.