Ocena wyników leczenia oraz wybranych czynników prognostycznych u chorych leczonych na oddziale intensywnej terapii w 2015 roku po incydencie nagłego zatrzymania krążenia z powrotem spontanicznej akcji serca – doniesienie wstępne
 
Więcej
Ukryj
1
Studenckie Koło Naukowe przy Oddziale Klinicznym Anestezjologii i Intensywnej Terapii, Wydział Lekarski z Oddziałem Lekarsko-Dentystycznym w Zabrzu, Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
 
2
Oddział Kliniczny Anestezjologii i Intensywnej Terapii, Wydział Lekarski z Oddziałem Lekarsko-Dentystycznym w Zabrzu, Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
 
3
Oddział Kliniczny Anestezjologii i Intensywnej Terapii, Wojewódzki Szpital Specjalistyczny nr 5 im. św. Barbary w Sosnowcu
 
4
Zakład Biostatystyki, Wydział Zdrowia Publicznego w Bytomiu, Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
 
 
Autor do korespondencji
Michał Jan Stasiowski   

Oddział Kliniczny Anestezjologii i Intensywnej Terapii, Wydział Lekarski z Oddziałem Lekarsko-Dentystycznym w Zabrzu, Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach, pl. Medyków 1, 41-200 Sosnowiec
 
 
Ann. Acad. Med. Siles. 2019;73:8-18
 
SŁOWA KLUCZOWE
DZIEDZINY
STRESZCZENIE
Wstęp:
Nagłe zatrzymanie krążenia (NZK) przed przyjęciem na oddział intensywnej terapii (OIT) występuje bardzo często i istotnie obciąża rokowanie. Do oceny jakości stanu zdrowia chorych po incydencie NZK z następczym powrotem spontanicznej akcji serca (recovery of spontaneous circulation – ROSC) aktualnie używa się Glasgow Outcome Scale (GOS).

Materiał i metody:
Analizowano wyniki 60 pacjentów po pozaszpitalnym (out-of-hospital cardiac arrest – OHCA) lub wewnątrzszpitalnym (intra-hospital cardiac arrest – IHCA) incydencie NZK i ROSC przed przyjęciem na OIT Wojewódzkiego Szpitala Specjalistycznego nr 5 w Sosnowcu w 2015 r. Stan zdrowia pacjentów w momencie wypisu z OIT i ze szpitala oceniano za pomocą skali GOS.

Wyniki:
Przeżywalność chorych po NZK z ROSC do wypisu z OIT wynosiła 43,3% (n = 26), do wypisu ze szpitala – 36,7% (n = 22). Nie odnotowano istotnej statystycznie różnicy między finalnym stanem zdrowia ocenianym za pomocą skali GOS a mechanizmem czy miejscem wystąpienia NZK. Konieczność zastosowania katecholamin oraz stężenie mleczanów (LAC) > 8 mmol/l współistniały ze wzrostem śmiertelności (GOS 1). Wysokie stężenie LAC i ciężki stan neurologiczny (GOS 2–3) wydłużały czas leczenia na OIT w porównaniu z chorymi w zadowalającym stanie zdrowia (GOS 4–5).

Wnioski:
Do wypisu ze szpitala przeżywa około 1/3 chorych hospitalizowanych na OIT po incydencie IHCA czy OHCA z ROSC, około 20% opuszcza szpital w stanie zdrowia pozwalającym na w miarę samodzielne życie, kolejne 20% w ciężkim stanie neurologicznym wymaga stałej opieki osób trzecich. Konieczność zastosowania katecholamin i wysoki poziom LAC przy przyjęciu na OIT koreluje ze złym rokowaniem. Dalsze badania należy prowadzić w celu poprawy wyników leczenia pacjentów, ukierunkowanym na powrót chorych do życia społecznego.

 
REFERENCJE (29)
1.
Rychlik W., Knapik P., Gierek D., Kandziora W., Misiewska-Kaczur A., Kucewicz-Czech E., Krzych Ł.J. Nagłe zatrzymanie krążenia przed przyjęciem na oddział anestezjologii i intensywnej terapii u pacjentów ze schorzeniami układu krążenia. Anaesth. Intens. Ther. 2017; 49(Supl. 2): 27.
 
2.
Jacobs I., Nadkarni V., Bahr J., Berg R.A., Billi J.E., Bossaert L., Cassan P., Coovadia A., D’Este K., Finn J., Halperin H. i wsp. Cardiac arrest and cardiopulmonary resuscitation outcome reports: update and simplification of the Utstein templates for resuscitation registries: a statement for healthcare professionals from a task force of the International Liaison Committee on Resuscitation (American Heart Association, European Resuscitation Council, Australian Resuscitation Council, New Zealand Resuscitation Council, Heart and Stroke Foundation of Canada, InterAmerican Heart Foundation, Resuscitation Councils of Southern Africa). Circulation 2004; 110(21): 3385–3397.
 
3.
Mozaffarian D., Benjamin E.J., Go A.S., Arnett D.K., Blaha M.J., Cushman M., Das S.R., de Ferranti S., Després J.P., Fullerton H.J., Howard V.J. i wsp. Heart Disease and Stroke Statistics – 2016 Update: A Report From the American Heart Association. Circulation 2016; 133(4): e38–360, doi: 10.1161/CIR.0000000000000350.
 
4.
Wytyczne resuscytacji 2015. Red. J. Andres. Polska Rada Resuscytacji. Kraków 2016.
 
5.
Lloyd-Jones D., Adams R.J., Brown T.M., Carnethon M., Dai S., De Simone G., Ferguson T.B., Ford E., Furie K., Gillespie C., Go A., Greenlund K., Haase N., Hailpern S., Ho P. M., Howard V., Kissela B., Kittner S., Lackland D., Lisabeth L., Marelli A., McDermott M.M., Meigs J., Mozaffarian D., Mussolino M., Nichol G., Roger V.L., Rosamond W., Sacco R., Sorlie P., Stafford R., Thom T., Wasserthiel-Smoller S., Wong N.D., Wylie-Rosett J. Heart disease and stroke statistics – 2010 update: a report from the American Heart Association. Circulation 2010; 121(7): e46–e215, doi: 10.1161/CIRCULATIONAHA.109.192667.
 
6.
Daya M.R., Schmicker R.H., Zive D.M., Rea T.D., Nichol G., Buick J.E., Brooks S., Christenson J., MacPhee R., Craig A., Rittenberger J.C. i wsp. Out-of-hospital cardiac arrest survival improving over time: Results from the Resuscitation Outcomes Consortium (ROC). Resuscitation 2015; 91: 108–115, doi: 10.1016/j.resuscitation.2015.02.003.
 
7.
Nolan J.P., Soar J., Smith G.B., Gwinnutt C., Parrott F., Power S., Harrison D.A., Nixon E., Rowan K. National Cardiac Arrest Audit. Incidence and outcome of in-hospital cardiac arrest in the United Kingdom National Cardiac Arrest Audit. Resuscitation 2014; 85(8): 987–992, doi: 10.1016/j.resuscitation.2014.04.002.
 
8.
Goto Y., Funada A., Goto Y. Relationship Between the Duration of Cardiopulmonary Resuscitation and Favorable Neurological Outcomes After Out‐of‐Hospital Cardiac Arrest: A Prospective, Nationwide, Population‐Based Cohort Study. J. Am. Heart Assoc. 2016; 5(3): e002819, doi: 10.1161/JAHA.115.002819.
 
9.
Goldberger Z.D., Chan P.S., Berg R.A., Kronick S.L., Cooke C.R., Lu M., Banerjee M., Hayward R.A., Krumholz H.M., Nallamothu B.K. i wsp. Duration of resuscitation efforts and subsequent survival after in-hospital cardiac arrest. Lancet 2012; 380(9852): 1473–1481, doi: 10.1016/S0140-6736(12)60862-9.
 
10.
Reynolds J.C., Grunau B.E., Rittenberger J.C., Sawyer K.N., Kurz M.C., Callaway C.W. Association Between Duration of Resuscitation and Favorable Outcome After Out-of-Hospital Cardiac Arrest: Implications for Prolonging or Terminating Resuscitation. Circulation 2016; 134(25): 2084–2094.
 
11.
Reynolds J.C., Frisch A., Rittenberger J.C., Callaway C.W. Duration of Resuscitation Efforts and Functional Outcome after Out-of-Hospital Cardiac Arrest: When Should We Change to Novel Therapies? Circulation 2013; 128(23): 2488–2494, doi: 10.1161/CIRCULATIONAHA.113.002408.
 
12.
Kim W.Y., Giberson T.A., Uber A., Berg K., Cocchi M.N., Donnino M.W. Neurologic outcome in comatose patients resuscitated from out-of-hospital cardiac arrest with prolonged downtime and treated with therapeutic hypothermia. Resuscitation 2014; 85(8): 1042–1046, doi: 10.1016/j.resuscitation.2014.04.005.
 
13.
Johnson N.J., Acker M., Hsu C.H., Desai N., Vallabhajosyula P., Lazar S., Horak J., Wald J., McCarthy F., Rame E., Gray K. i wsp. Extracorporeal life support as rescue strategy for out-of-hospital and emergency department cardiac arrest. Resuscitation 2014; 85(11): 1527–1532, doi: 10.1016/j.resuscitation.2014.08.028.
 
14.
Stub D., Bernard S., Pellegrino V., Smith K., Walker T., Sheldrake J., Hockings L., Shaw J., Duffy S.J., Burrell A., Cameron P., Smit de V., Kaye D.M. Refractory cardiac arrest treated with mechanical CPR, hypothermia, ECMO and early reperfusion (the CHEER trial). Resuscitation 2015; 86: 88–94, doi: 10.1016/j.resuscitation.2014.09.010.
 
15.
Nusbaum D.M., Bassett S.T., Gregoric I.D., Kar B. A Case of Survival after Cardiac Arrest and 3½ Hours of Resuscitation. Tex. Heart Inst. J. 2014; 41(2): 222–226, doi: 10.14503/THIJ-13-3192.
 
16.
Jennett B., Bond M. Assessment of outcome after severe brain damage. Lancet 1975: 1(7905): 480–484, doi: 10.1016/s0140-6736(75)92830-5.
 
17.
Bergum D., Nordseth T., Mjølstad O.C., Skogvoll E., Haugen B.O. Causes of in-hospital cardiac arrest – incidences and rate of recognition. Resuscitation 2015; 87: 63–68, doi: 10.1016/j.resuscitation.2014.11.007.
 
18.
Adamski J., Nowakowski P., Goryński P., Onichimowski D., Weigl W. Incidence of in-hospital cardiac arrest in Poland. Anaesthesiol. Intensive Ther. 2016; 48(5): 288–293, doi: 10.5603/AIT.a2016.0054.
 
19.
Zielińska-Borkowska U., Jagodzińska-Szczypka K. Wewnątrzszpitalne zatrzymanie krążenia ze skuteczną resuscytacją w szpitalu CMKP im. W. Orłowskiego w latach 2010-2016. Rezultaty RKO. Anestezjologia i Ratownictwo 2017; 11: 5–10.
 
20.
Hawkes C., Booth S., Ji C., Brace-McDonnell S.J., Whittington A., Mapstone J., Cooke M.W., Deakin C.D., Gale C.P., Fothergill R., Nolan J.P. i wsp. Epidemiology and outcomes from out-of-hospital cardiac arrests in England. Resuscitation 2017; 110: 133–140, doi: 10.1016/j.resuscitation.2016.10.030.
 
21.
Boyce L.W., Vliet Vlieland T.P., Bosch J., Wolterbeek R., Volker G., van Exel H.J., Heringhaus C., Schalij M.J., Goossens P.H. High survival rate of 43% in out-of-hospital cardiac arrest patients in an optimised chain of survival. Neth. Heart J. 2015; 23(1): 20–25, doi: 10.1007/s12471-014-0617-x.
 
22.
Sielski J., Kryczka K, Janion M. Analiza fazy szpitalnej nagłego zatrzymania krążenia na podstawie danych chorych leczonych szpitalnie w Świętokrzyskim Centrum Kardiologii w latach 2003–2005. Folia Cardiologica Excerpta 2010; 5(3): 103–108.
 
23.
Gräsner J.T., Wnent J., Seewald S., Meybohm P., Fischer M., Paffrath T., Wafaisade A., Bein B., Lefering R. Cardiopulmonary resuscitation traumatic cardiac arrest – there are survivors. An analysis of two national emergency registries. Crit. Care 2011; 15(6): R276, doi: 10.1186/cc10558.
 
24.
Gajewski K., Krzych Ł.J., Kucewicz-Czech E. Implementacja protokołu wewnątrzszpitalnego nagłego zatrzymania krążenia — analiza wstępna. Anaesth. Intens. Ther. 2017; 49(Supl. 2): 42.
 
25.
Nowińska E.L., Włodarski R. Analiza skuteczności podjętych czynności reanimacyjnych w latach 2015–2016 w 10. Wojskowym Szpitalu Klinicznym z Polikliniką w Bydgoszczy. Anaesth. Intens. Ther. 2017; 49(Supl. 2): 57.
 
26.
Seeger F.H., Toenne M., Lehmann R., Ehrlich J.R. Simplistic approach to prognosis after cardiopulmonary resuscitation-value of pH and lactate. J. Crit. Care 2013; 28(3): 317.e13–20, doi: 10.1016/j.jcrc.2012.05.004.
 
27.
Trejnowska E., Cyprys P., Czapla J., Krężel K., Janiga A., Knapik P. Dynamika zmian stężenia mleczanów w surowicy krwi i ich związek z wynikami leczenia u krytycznie chorych hospitalizowanych z powodu ostrego zespołu wieńcowego lub niewydolności serca na oddziale intensywnej terapii. Anaesth. Intens. Ther. 2017; 49(Supl. 2): 10.
 
28.
Donnino M.W., Andersen L.W., Giberson T., Gaieski D.F., Abella B.S., Peberdy M.A., Rittenberger J.C., Callaway C.W., Ornato J., Clore J., Grossestreuer A., Salciccioli J., Cocchi M.N. Initial lactate and lactate change in post-cardiac arrest: a multicenter validation study. Crit. Care Med. 2014; 42(8): 1804–1811, doi: 10.1097/CCM.0000000000000332.
 
29.
Borowik D., Knapik P., Bołdys S., Gierek D., Misiewska-Kaczur A., Kucewicz-Czech E. Pacjenci ze schorzeniami układu krążenia wypisywani z oddziałów anestezjologii i intensywnej terapii w stanie wegetatywnym lub w stanie minimalnej świadomości ­– skala problemu i jego skutki dla systemu opieki zdrowotnej. Anaesth. Intens. Ther. 2017; 49(Supl. 2): 70.
 
eISSN:1734-025X
Journals System - logo
Scroll to top