Wstęp:
Celem niniejszej pracy jest zbadanie zależności współczynnika dyfuzji translacyjnej od ułamka objętościowego dla albumin surowicy kilku ssaków w roztworach wodnych.

Materiał i metody:
Lepkość wodnych roztworów albuminy surowicy wołowej, końskiej, owczej i króliczej zmierzono w zakresie temperatur od 5^oC do 45^oC i w szerokim zakresie stężeń. Pomiary wykonano przy pomocy kapilarnego mikrowiskozymetru typu Ubbelohde’a.

Wyniki:
Współczynnik dyfuzji translacyjnej dla roztworów rozcieńczonych D_o(T) można obliczyć z uogólnionego równania Stokesa-Einsteina, jeżeli znany jest promień hydrodynamiczny albuminy. Daje to D_o(T) w zakresie od 3.5×10-11 m² /s (w 5^oC) do 10.2×10-11 m² /s (w 45^oC) dla albuminy surowicy wołowej, od 3.59×10-11 m² /s (w 5^oC) do 10.4×10-11 m² /s (w 45^oC) dla albuminy surowicy końskiej, od 3.42×10-11 m² /s (w 5^oC) do 9.92×10-11 m² /s (w 45^oC) dla albuminy surowicy owczej i od 3.36×10-11 m² /s (w 5^oC) do 9.74×10-11 m² /s (w 45^oC) dla albuminy surowicy króliczej. Współczynnik dyfuzji translacyjnej dla wyższych stężeń D(T,φ) można otrzymać z relacji: D(T,φ) = D_o(T)Ηo(T)/Η(T,φ), w której φ oznacza ułamek objętościowy a Η_o(T) i Η(T,φ) są, odpowiednio, lepkością wody i roztworu w temperaturze T.

Wnioski:
Otrzymane wyniki pokazują, że współczynnik dyfuzji translacyjnej maleje liniowo wraz ze wzrostem ułamka objętościowego, jeżeli φ nie przekracza wartości około 0.1. Zależność współczynnika dyfuzji translacyjnej od ułamka objętościowego w szerszym zakresie φ , tzn. dla roztworów od rozcieńczonych do stężonych, jest nieliniowa i można ją opisać rozciągniętą funkcją wykładniczą.