Wstęp:
Koncepcja terapeutyczna według Vojty to jedna z najbardziej kontrowersyjnych metod neurorozwojowych we współczesnej rehabilitacji niemowląt, a zarazem jedyna pozwalająca na tak szeroką diagnostykę i leczenie. Podstawowym założeniem metody jest ocena wzorców ruchowych obecnych u niemowląt i wprowadzenie koncepcji terapeutycznej opartej na odruchowej lokomocji.

Cel:
Głównym celem pracy było pokazanie wpływu pierwszej fazy odruchowego obrotu na zakres ruchomości odcinka szyjnego u niemowląt, a tym samym na prawidłowe ustawienie głowy. Przeprowadzone badania miały także odpowiedzieć na pytanie, czy terapia według koncepcji Vojty ma wpływ na izolację i symetryczność obrotu głowy.

Materiał i metody:
Materiał do badań stanowiły 64 niemowlęta kierowane na terapię neurorozwojową przez lekarza specjalistę. Dzieci zostały podzielone na dwie grupy: I – niemowlęta prowadzone metodą Vojty, II – dzieci prowadzone metodą NDT-Bobath. Cały materiał oceniony został poprzez zebranie dwóch wywiadów oraz dwukrotne badanie niemowląt.

Wyniki:
Podczas analizy statystycznej wyników za istotne przyjęto prawdopodobieństwo testowe na poziomie p < 0,05, a za wysoce istotne prawdopodobieństwo testowe na poziomie p < 0,01. Wyniki potwierdziły wstępne założenia dotyczące zależności między systematycznością ćwiczeń metodą Vojty a uzyskaniem przez niemowlęta prawidłowego ustawienia i fizjologicznego zakresu ruchu w odcinku szyjnym kręgosłupa.

Wnioski:
Stwierdzono wysoce istotną zależność pomiędzy systematycznością i ciągłością terapii dziecka a jej efektami. Badania potwierdzają, że pierwsza faza odruchowego obrotu według Vojty ma wpływ na poprawę jakości ssania u niemowląt oraz symetryczne ustawienie głowy. Wyniki udowadniają pozytywny wpływ terapii na symetrię obrotu głowy.