Wstęp:
Upadki będące główną przyczyną urazów osób starszych były przedmiotem licznych badań w środowisku mieszkalnym i komunalnym. Nieliczne analizy poświęcono upadkomu chorych hospitalizowanych. Celem pracy była ocena czynników ryzyka upadków u chorych na oddziale geriatrycznym oraz analiza skuteczności programu profilaktyki upadków.

Materiał i metody:
Badaniem objęto 100 kolejnych chorych przyjętych do Oddziału Geriatrii, o średniej wieku 80,2±7,65 lat (±SD), w tym 69 kobiet i 31 mężczyzn. Zastosowano skale Barthel i IADL (ocena samodzielności i zdolności poruszania się), VAS (ocena natężenia bólu), MMSE (ocena stanu umysłowego).Zachowanie równowagi oceniono za pomocą platformy stabilometrycznej, ryzyko upadku za pomocą skali Tinetti. Metodą bioimpedancji analizowano strukturę ciała. Wszyscy chorzy kwalifikowani byli do jednej z trzech kategorii programu profilaktyki upadków.

Wyniki:
Do najczęstszych czynników ryzyka upadku należały: osłabienie–78%, wiek ≥80 lat–61%, ból kończyn dolnych 53%, ból kręgosłupa–50%, zawroty głowy–49%, upośledzenie wzroku–47%, upadki w przeszłości–45%, choroba zwyrodnieniowa stawów–44%. Wśród badanych u 9% stwierdzono 1-3 czynniki ryzyka upadku, u 27% – 4-6, u 44% – 7-9, a u 20% – ≥ 10 czynników. Czterech chorych doznało upadku. We wszystkich przypadkach chorzy z zaburzeniami równowagi nie zastosowali się do zaleceń profilaktyki upadków; w 3 przypadkach byli to pacjenci bez istotnych zaburzeń poznawczych, w 1 – z zespołem majaczeniowym. Jeden upadek był powikłany lekkim urazem twarzy, pozostałe niepowikłane.

Wnioski:
Pacjenci oddziału geriatrycznego stanowią grupę obarczoną dużym ryzykiem upadków. Do najważniejszych czynników ryzyka upadku na oddziale geriatrycznym należy majaczenie i nieprzestrzeganie przez chorych zaleceń personelu.