Wstęp:
Nadmierna masa ciała, występująca u niemal 60% dorosłych Polaków, pozostaje rosnącym problemem zdrowotnym i społecznym, zwiększając ryzyko chorób przewlekłych oraz negatywnie wpływając na zdrowie psychiczne. Kobiety częściej niż mężczyźni odczuwają presję społeczną związaną z wyglądem i wagą. Mimo iż podstawowa strategia redukcji masy ciała obejmuje modyfikację diety i aktywność fizyczną, współczesna medycyna oferuje także różne metody farmakologiczne i zabiegowe. Celem badania była ocena obrazu ciała i samooceny masy ciała u młodych dorosłych w wieku 18–35 lat, identyfikacja ich celów związanych z masą ciała oraz analiza postaw wobec wybranych metod wspomagających redukcję masy ciała.

Materiał i metody:
Anonimowy kwestionariusz online wypełniło łącznie 406 osób. Do pomiaru samooceny ciała w trzech podskalach zastosowano polską wersję skali BESAA. 5-stopniowa skala Likerta służyła do pomiaru samooceny oraz postaw respondentów wobec suplementów diety, analogów GLP-1 i chirurgii bariatrycznej. Analizę statystyczną przeprowadzono z wykorzystaniem programu Statistica 13.3.

Wyniki:
Mediana BMI wyniosła 22,1 u kobiet i 25,2 u mężczyzn. Spośród respondentów 76,4% podejmowało w przeszłości próby redukcji masy ciała. Kobiety częściej zgłaszały takie próby (81,2% vs. 63,7%) oraz wyrażały chęć utraty wagi (61,7% vs. 46,9%). Uczestnicy z prawidłowym wskaźnikiem BMI wykazywali istotnie wyższy poziom zadowolenia z własnej wagi. Choć chirurgia bariatryczna uzyskała najwyższe oceny skuteczności i bezpieczeństwa spośród wymienionych metod, ogólne oceny wszystkich podejść były dość niskie.

Wnioski:
Wyniki badania podkreślają potrzebę edukacji promującej akceptację własnego ciała, realistyczne wyobrażenia o swoim ciele oraz świadome stosowanie metod odchudzania.