Wstęp:
Niewłaściwe odżywianie i brak aktywności ruchowej sprzyjają rozwojowi wielu schorzeń, początkowo nie dających objawów klinicznych, dlatego regularne monitorowanie stanu zdrowia jest niezbędne dla jego zachowania. Podstawowym badaniem wykorzystywanym w ocenie stanu odżywienia indywidualnych osób, a także wybranych populacji jest analiza składu ciała. Celem pracy była ocena składu ciała kobiet w wieku 19–26 lat niepodejmujących aktywności fizycznej.

Materiał i metody:
W badaniu wzięło udział 548 kobiet w wieku 19–26 lat. Oceny składu ciała dokonano za pomocą analizatora wykorzystującego metodę bioimpedancji elektrycznej. Badanie pozwoliło na uzyskanie informacji na temat zawartości tkanki tłuszczowej i beztłuszczowej w organizmie, masy mięśni, masy mineralnej kości, całkowitej zawartości wody, z uwzględnieniem wody wewnątrzkomórkowej i zewnątrzkomórkowej oraz proporcji wody zewnątrzkomórkowej do całkowitej, a także wskaźnika masy ciała (body mass index – BMI), wskaźnika tkanki wisceralnej, wieku metabolicznego i podstawowej przemiany materii.

Wyniki:
Ponad 75% badanych kobiet w wieku 19–26 lat miało prawidłową masą ciała, a prawie 90% prawidłową zawartość wody w organizmie. Jednak u 86,7% badanych stosunek wody zewnątrzkomórkowej do całkowitej zawartości wody w organizmie był podwyższony. Stosunek wody zewnątrzkomórkowej do całkowitej zawartości wody w organizmie wzrastał istotnie statystycznie wraz z wiekiem. U prawie 45% badanych występowała zbyt duża (na poziomie podwyższonym i wysokim) zawartość tkanki tłuszczowej w organizmie. Wiek metaboliczny u co trzeciej badanej kobiety był wyższy niż wiek metrykalny.

Wnioski:
Lepszym stanem odżywienia – w porównaniu z pozostałymi badanymi – ocenianym na podstawie BMI i analizy składu ciała charakteryzowały się kobiety w wieku 21 lat.