Wstęp:
Do określenia tzw. suchej masy ciała zastosowano metodę bioimpedancji elektrycznej (BIA). Głównym celem pracy była ocena przydatności oznaczania suchej masy ciała za pomocą bioimpedancji elektrycznej u przewlekle dializowanych dzieci i młodych dorosłych, w tym w szczególności w odniesieniu do wybranych wykładników biochemicznych i parametrów układu sercowo-naczyniowego. Dodatkowo w tej grupie pacjentów, przy użyciu BIA, analizowano stan odżywienia.

Materiał i metody:
Badaniem objęto 17 dzieci i młodych dorosłych w wieku od 6 do 24 lat (średnio 15 ± 3,5 roku), leczonych przewlekle hemodializą lub dializą otrzewnową. Oceniono wartości ciśnienia tętniczego, badania biochemiczne, parametry sercowe i wyniki z bioimpedancji w badaniu wyjściowym i po 2 miesiącach, po modyfikacji leczenia dializacyjnego w oparciu o parametry BIA.

Wyniki:
Badane parametry ciśnienia tętniczego (skurczowe, rozkurczowe, średnie, tętna) było istotnie niższe podczas drugiego badania w porównaniu z wartościami wyjściowymi. Stężenie hemoglobiny było istotnie wyższe po 2 miesiącach obserwacji. W badaniu echokardiograficznym wykazano istotny wzrost frakcji wyrzutowej lewej komory, przy niezmienionych parametrach anatomicznych serca. Oceniane wskaźniki odżywienia – tkanki beztłuszczowej (LTI) i tłuszczowej (FTI) – nie uległy zmianie. Wykazano dodatnią korelację LTI z ciśnieniem tętniczym i niektórymi para-metrami z badania echokardiograficznego.

Wnioski:
Bioimpedancja elektryczna, jako prosta do przeprowadzenia i nieinwazyjna metoda, może być przydatna do precyzyjnego wyznaczania tzw. suchej masy ciała u dializowanych dzieci i młodych dorosłych. Adekwatne odwodnienie pacjentów pozwala na normalizację ciśnienia tętniczego krwi, co wiąże się z poprawą funkcji i prawdopodobnie stanu anatomicznego mięśnia sercowego. BIA pozwala także na dokładniejszą ocenę stanu odżywienia dializowanych chorych i wcześniejsze wykrycie niedożywienia, co w przypadku populacji pediatrycznej ma znaczenie rokownicze.