Zaburzenia pola widzenia są związane z chorobami narządu wzroku, ośrodkowego układu nerwowego lub przysadki mózgowej, takimi jak retinopatie, zaburzenia nerwu wzrokowego, patologie dróg wzrokowych czy stany rozrostowe. Dziewczynka, lat 17, z wieloma chorobami endokrynologicznymi – hiperprolaktynemia, niedoczynność tarczycy, hiperinsulinemia, otyłość i choroba afektywna dwubiegunowa – zgłaszała zaburzenia pola widzenia, które zostały potwierdzone w kinetycznym i statycznym badaniu pola widzenia. Rezonans magnetyczny głowy nie wykazał istotnych patologii. Badanie dna oka również nie wykazało nieprawidłowości. Nasilenie zaburzeń w obrębie pola widzenia zmieniało się z biegiem czasu. Występowały okresy pogorszenia, kiedy pole widzenia zawężało się do widzenia tunelowego, a także okresy poprawy. Dokładny wywiad oraz analiza dokumentacji psychiatrycznej wykazały, że epizody zaburzeń pola widzenia zależą od fazy choroby afektywnej dwubiegunowej. W manii pole widzenia poprawiało się, w depresji ulegało zawężeniu. Opisany przypadek pokazuje, że nie tylko choroby somatyczne mogą prowadzić do wad pola widzenia. Po wykluczeniu organicznych chorób rozrostowych, chorób ośrodkowego układu nerwowego czy zwyrodnienia siatkówki konieczne jest poszerzenie diagnostyki różnicowej o dokładny wywiad lekarski, obejmujący choroby psychiatryczne w rodzinie, a także badanie psychiatryczne samego pacjenta. Wykluczenie neuropatii wzrokowej i zmian strukturalnych mózgu u prezentowanej pacjentki sugeruje, że przyczyną objawów jest choroba afektywna dwubiegunowa.