Zatorowość płucna jest stanem kardiologicznym, stanowiącym bezpośrednie zagrożenie życia, często trudnym diagnostycznie, o nieprzewidywalnym przebiegu. Charakteryzuje się szerokim panelem objawów od słabo zaznaczonej męczliwości, kaszlu, dyskretnych dolegliwości bólowych w klatce piersiowej w ubogo symptomatycznej postaci choroby, po nasiloną duszność, objawy wstrząsu aż do nagłego zatrzymania krążenia. W pracy przedstawiono dwa przypadki pacjentek przyjętych do Kliniki Laryngologii w trybie nagłym z powodu zawrotów głowy z towarzyszącym oczopląsem jako jedynym objawem zaburzeń ogólnoustrojowych. W trakcie hospitalizacji stwierdzono znacznie przekraczający przyjętą normę poziom D-dimerów, co ukierunkowało dalszy tok postępowania diagnostycznego i terapeutycznego. Autorzy pracy zwrócili też uwagę na bardzo zróżnicowaną etiologię choroby i najczęstsze czynniki ryzyka. Opisali kolejne etapy procesu diagnostycznego od oceny laryngologicznej, otoneurologicznej i audiologicznej po badania internistyczne i obrazowe. Przedstawili zalecane metody postępowania leczniczego. Podkreślili konieczność prowadzenia w celu zapobiegania nawrotom choroby, długotrwałej i skrupulatnej katamnezy.