Hiperkalcemia jest poważnym powikłaniem metabolicznym rozwijającym się w przebiegu wielu chorób nowotworowych – w hematologii najczęściej spotykana jest w szpiczaku plazmocytowym, rzadziej w chłoniakach niehodgkinowskich i chorobie Hodgkina oraz w ostrych i przewlekłych schorzeniach mieloproliferacyjnych. Mechanizm patogenetyczny hiperkalcemii jest złożony – za kluczowy proces uważa się wzrost aktywności osteoklastów, wynikający z zaburzeń w układzie: ligand receptora aktywującego czynnik transkrypcyjny NF-kappaB (RANKL), jego receptor (RANK) i osteoprotegeryna (OPG). Poza tym zidentyfikowano wiele innych czynników, w różnym stopniu zangażowanych w rozwój hiperkalcemii, w zależności od typu choroby – hormony (m.in. białko podobne do parathormonu), aktywne metabolity witaminy D, cytokiny/chemokiny i ich receptory oraz czynniki transkrypcyjne. W pracy przedstawiono współczesne poglądy na patogenezę hiperkalcemii, symptomatologię oraz aktualnie stosowane i pozostające w fazie badań metody jej leczenia.