Bieżący numer
O czasopiśmie
Rada Naukowa
Kolegium Redakcyjne
Polityka prawno-archiwizacyjna
Kodeks etyki publikacyjnej
Wydawca
Informacja o przetwarzaniu danych osobowych w ramach plików cookies oraz subskrypcji newslettera
Archiwum
Dla autorów
Dla recenzentów
Kontakt
Recenzenci
Recenzenci rocznika 2023
Recenzenci rocznika 2022
Recenzenci rocznika 2021
Recenzenci rocznika 2020
Recenzenci rocznika 2019
Recenzenci rocznika 2018
Recenzenci rocznika 2017
Recenzenci rocznika 2016
Recenzenci rocznika 2015
Recenzenci rocznika 2014
Recenzenci rocznika 2013
Recenzenci rocznika 2012
Polecamy
Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Sklep Wydawnictw SUM
Biblioteka Główna SUM
Polityka prywatności
Deklaracja dostępności
Recenzenci
Recenzenci rocznika 2023
Recenzenci rocznika 2022
Recenzenci rocznika 2021
Recenzenci rocznika 2020
Recenzenci rocznika 2019
Recenzenci rocznika 2018
Recenzenci rocznika 2017
Recenzenci rocznika 2016
Recenzenci rocznika 2015
Recenzenci rocznika 2014
Recenzenci rocznika 2013
Recenzenci rocznika 2012
Ocena przyrostu całkowitej objętości nerek u dzieci i młodych
dorosłych z wielotorbielowatością nerek o autosomalnie
dominującym typie dziedziczenia w trakcie 12-miesięcznej
obserwacji – doniesienie wstępne
Marcin Tkaczyk
1,6
1
Klinika Pediatrii, Immunologii i Nefrologii, Instytut Centrum Zdrowia Matki Polki, Łódź
2
Zakład Diagnostyki Obrazowej, Instytut Centrum Zdrowia Matki Polki, Łodź
3
Instytut Informatyki, Politechnika Łódzka, Łódź
4
Klinika Kardiologii, Instytut Centrum Zdrowia Matki Polki, Łódź
5
Studenckie Koło Naukowe przy Klinice Pediatrii, Kardiologii Prewencyjnej i Immunologii Wieku Rozwojowego, Uniwersytet Medyczny w Łodzi
6
Zakład Dydaktyki Pediatrycznej, Uniwersytet Medyczny w Łodzi
Autor do korespondencji
Monika Pawlak-Bratkowska
Klinika Pediatrii, Immunologii i Nefrologii, Instytut Centrum Zdrowia Matki Polki, ul. Rzgowska 281/289, 93-338 Łódź
Klinika Pediatrii, Immunologii i Nefrologii, Instytut Centrum Zdrowia Matki Polki, ul. Rzgowska 281/289, 93-338 Łódź
Ann. Acad. Med. Siles. 2017;71:109-115
SŁOWA KLUCZOWE
DZIEDZINY
STRESZCZENIE
Wstęp:
Autosomalna dominująca wielotorbielowatość nerek (ADPKD – autosomal dominant polycystic kidney disease) to najczęstsza z dziedziczonych monogenowo chorób nerek. Stanowi przyczynę schyłkowej niewydolności nerek u 5–10% dorosłych leczonych nerkozastępczo. Dawniej uważana była za chorobę ludzi dorosłych, lecz od czasu upowszechnienia badań ultrasonograficznych zaczęto obserwować jej występowanie także u dzieci.
Materiał i metody:
Grupę badaną stanowiło 19 pacjentów z prawidłową czynnością nerek (w wieku 1,8–18,8 roku w trakcie kontroli, 12 dziewczynek, 7 chłopców) chorujących na ADPKD. Spośród pacjentów 15 spełniało ultrasono-graficzne kryteria rozpoznania choroby, a 4 nie spełniało kryteriów, przy czym były to dzieci z dodatnim wywiadem rodzinnym w kierunku ADPKD, a w USG stwierdzono minimum 2 torbiele. Całkowita objętość nerek (TKV), określona jako suma objętości obu nerek, została odniesiona do powierzchni ciała pacjenta (TKV/BSA). Dzieci badane były średnio co 12 miesięcy.
Wyniki:
W badanej grupie stwierdzono istotny statystycznie roczny przyrost całkowitej objętości nerek (w 2015 r. 296,71 ± 178,67 cm3 vs. 350,38 ± 195,86 cm3 w 2016 r.; p = 0,019) oraz także TKV w odniesieniu do powierzchni ciała (w 2015 r. 191,23 ± 86,29 cm3/m2 vs. 221,15 ± 96,99 cm3/m2 w 2016 r.; p = 0,037). Nie uwidoczniono różnic w tempie przyrost całkowitej objętości nerek w zależności od płci (dziewczynki 32,45 ± 51,88 cm3/m2/rok vs. chłopcy 25,56 ± 71,00 cm3/m2/rok; p = 0,81) oraz ze względu na zaawansowanie choroby, ocenianej jako liczba stwierdzonych w badaniu ultrasonograficznym torbieli w obrębie nerek (< 5 torbieli 30,77 ± 61,6 cm3/m2/rok vs. ≥ 5 torbieli 29,41 ± 58,22 cm3/m2/rok; p = 0,96).
Wnioski:
U dzieci i młodych dorosłych z ADPKD można zaobserwować zwiększenie względnej całkowitej objętości nerek (w odniesieniu do BSA) już w trakcie 12-miesięcznej obserwacji.
Autosomalna dominująca wielotorbielowatość nerek (ADPKD – autosomal dominant polycystic kidney disease) to najczęstsza z dziedziczonych monogenowo chorób nerek. Stanowi przyczynę schyłkowej niewydolności nerek u 5–10% dorosłych leczonych nerkozastępczo. Dawniej uważana była za chorobę ludzi dorosłych, lecz od czasu upowszechnienia badań ultrasonograficznych zaczęto obserwować jej występowanie także u dzieci.
Materiał i metody:
Grupę badaną stanowiło 19 pacjentów z prawidłową czynnością nerek (w wieku 1,8–18,8 roku w trakcie kontroli, 12 dziewczynek, 7 chłopców) chorujących na ADPKD. Spośród pacjentów 15 spełniało ultrasono-graficzne kryteria rozpoznania choroby, a 4 nie spełniało kryteriów, przy czym były to dzieci z dodatnim wywiadem rodzinnym w kierunku ADPKD, a w USG stwierdzono minimum 2 torbiele. Całkowita objętość nerek (TKV), określona jako suma objętości obu nerek, została odniesiona do powierzchni ciała pacjenta (TKV/BSA). Dzieci badane były średnio co 12 miesięcy.
Wyniki:
W badanej grupie stwierdzono istotny statystycznie roczny przyrost całkowitej objętości nerek (w 2015 r. 296,71 ± 178,67 cm3 vs. 350,38 ± 195,86 cm3 w 2016 r.; p = 0,019) oraz także TKV w odniesieniu do powierzchni ciała (w 2015 r. 191,23 ± 86,29 cm3/m2 vs. 221,15 ± 96,99 cm3/m2 w 2016 r.; p = 0,037). Nie uwidoczniono różnic w tempie przyrost całkowitej objętości nerek w zależności od płci (dziewczynki 32,45 ± 51,88 cm3/m2/rok vs. chłopcy 25,56 ± 71,00 cm3/m2/rok; p = 0,81) oraz ze względu na zaawansowanie choroby, ocenianej jako liczba stwierdzonych w badaniu ultrasonograficznym torbieli w obrębie nerek (< 5 torbieli 30,77 ± 61,6 cm3/m2/rok vs. ≥ 5 torbieli 29,41 ± 58,22 cm3/m2/rok; p = 0,96).
Wnioski:
U dzieci i młodych dorosłych z ADPKD można zaobserwować zwiększenie względnej całkowitej objętości nerek (w odniesieniu do BSA) już w trakcie 12-miesięcznej obserwacji.
REFERENCJE (35)
1.
Grams M.E., Sang Y., Ballew S.H., Gansevoort R.T., Kimm H., Kovesdy C.P., Naimark D., Oien C., Smith D.H., Coresh J., Sarnak M.J., Stengel B., Tonelli M.A. Meta-analysis of the Association of Estimated GFR, Albuminuria, Age, Race, and Sex With Acute Kidney Injury. Am. J. Kidney Dis. 2015; 66(4): 591–601.
2.
Chapman A.B., Torres V.E., Perrone R.D., Steinman T.I., Bae K.T., Miller J.P., Miskulin D.C., Rahbari Oskoui F., Masoumi A., Hogan M.C., Winklhofer F.T., Braun W., Thompson P.A., Meyers C.M., Kelleher C., Schrier R.W. The HALT polycystic kidney disease trials: Design and implementattion. Clin. J. Am. Soc. Nephrol. 2010; 5: 102–109.
3.
Chapman A.B., Guay-Woodford L.M., Grantham J.J., Torres V.E., Bae K.T., Baumgarten D.A., Kenney P.J., King B.F. Jr, Glockner J.F., Wetzel L.H., Brummer M.E., O'Neill W.C., Robbin M.L., Bennett W.M., Klahr S., Hirschman G.H., Kimmel P.L., Thompson P.A., Miller J.P. Renal structure in early autosomal-dominant polycystic kidney disease (ADPKD): The Consortium for Radiologic Imaging Studies of Polycystic Kidney Disease (CRISP) cohort. Kidney Int. 2003; 64(3): 1035–1045.
4.
Fick G.M., Johnson A.M., Strain J.D., Kimberling W.J., Kumar S., Manco-Johnson M.L., Duley I.T., Gabow P.A. Characteristic of very early onset autosomal dominant polycystic kidney disease. J. Am. Soc. Nephrol. 1993; 3: 1863–1870.
5.
MacDermot K.D., Saggar-Malik A.K., Economides D.L., Jeffery S. Prenatal diagnosis of autosomal dominant polycystic kidney disease (PKD1) presenting in utero and prognosis for very early onset disease. J. Med. Genet. 1998; 35(1): 13–16.
6.
Al-Bhalal L., Akhtar M. Molecular basis of autosomal dominant polycystic kidney disease. Adv. Anat. Pathol. 2005; 12(3): 126–133.
7.
Pei Y., Hwang Y.H., Conklin J., Sundsbak J.L., Heyer C.M., Chan W., Wang K., He N., Rattansingh A., Atri M., Harris P.C., Haider M.A. Imaging-Based Diagnosis of Autosomal Dominant Polycistic Kidney Disease. J. Am. Soc. Nephrol. 2015; 26: 746–753.
8.
Pei Y., Obaji J., Dupuis A., Paterson A.D., Magistroni R., Dicks E., Parfrey P., Cramer B., Coto E., Torra R., San Millan J.L., Gibson R., Breuning M., Peters D., Ravine D. Unified Criteria for Ultrasonographic Diagnosis of ADPKD. J. Am. Soc. Nephrol. 2009; 20: 205–212.
9.
Ettinger A., Kahn P.C., Wise H.M. Jr. The importance of selective renal angiography in the diagnosis of polycystic disease. J. Urol. 1969; 102(2): 156–161.
10.
Chebib F.T., Torres V.E. Autosomal dominant polycystic kidney disease: Core curriculum 2016. Am. J. Kidney Dis. 2016; 67(5): 792–810.
11.
Helal I., Reed B., Schrier R.W. Emergent Early Markers of Renal Progression in Autosomal-Dominant Polycystic Kidney Diseade Patients: Implications for Prevention and Treatment. Am. J. Nephrol. 2012; 36: 162–167.
12.
Helal I., Reed B., McFann K., Yan X.D., Fick-Brosnahan G.M., Cadnapaphornchai M., Schrier R.W. Glomerular Hyperfiltration and Renal Progression i Children with Autosomal Dominant Polycystic Kidney Disease. Clin. J. Am. Soc. Nephrol. 2011; 6: 2439–2443.
13.
Fick-Brosnahan G.M., Tran Z.V., Johnson A.M, Strain J.D., Gabow P.A. Progression of autosomal-dominant polycystic kindey disease in children. Kidney Int. 2001; 39: 1654–1662.
14.
Chapman A.B., Devuyst O., Eckardt K.U., Gansevoort R.T., Harris T., Horie S., Kasiske B.L., Odland D., Pei Y., Perrone R.D., Pirson Y., Schrier R.W., Torra R., Torres V.E., Watnick T., Wheeler D.C. Autosomal-dominant polycystic kidney disease (ADPKD): executive summary from a Kidney Disease: Improving Global Outcomes ((KDIGO) Controversies Conference. Kidney Int. 2015; 88(1): 17–27. doi: 10.1038/ki.2015.59.
15.
Helal I., McFann K., Reed B., Yan X.D., Schrier R.W., Fick-Brosnahan G.M. Serum uric acid, kidney volume and progression in autosomal-dominant polycystic kidney disease. Nephrol. Dial. Transplant. 2013; 28: 380–385.
16.
Ravine D., Gibson R.N., Walker R.G., Sheffield L.J., Kincaid-Smith P., Danks D.M. Evaluation of ultrasonographic diagnostic criteria for autosomal dominant polycystic kidney disease 1. Lancet. 1994; 343(8901): 824–827.
17.
Cadnapaphornchai M.A., McFann K., Strain J.D., Masoumi A., Schrier R.W. Increased left ventricular mass in children with autosomal dominant polycystic kidney disease and borderline hipertension. Kidney Int. 2008; 74(9): s. 1192–1196.
18.
Shamshirsaz A., Bekheirnia R.M., Kamgar M., Johnson A.M., McFann K., Cadnapaphornchai M., Nobakhthaghighi N., Schrier R.W. Autosomaldo-minant polycystic kidney disease in infancy and childhood: Progression and outcome. Kidney Int. 2003; 68: 2218–2224.
19.
Schrier R.W., Brosnahan G., Cadnapaphornchai M.A., Chonchol M., Friend K., Gitomer B., Rossetti S. Predictors of Autosomal Dominant Polycystic Kidney Disease Progression. J. Am. Soc. Nephrol. 2014; 25: 2399–2418.
20.
Gabow P.A., Johson A.M., Kaehny W.D., Kimberling W.J., Lezotte D.C., Duley I.T., Jones R.H. Factors affecting the progression of renal disease in autosomal-dominant polycystic kidney disease. Kidney Int. 1992; 41: 1311–1319.
21.
Chapman A.B., Guay-Woodford. Renal volume in children with ADPKD: Size matters. Clin. Am. Soc. Nephrol. 2009; 4: 698–699.
22.
Alam A., Dahl N.K., Lipschutz J.H., Rossetti S., Smith P., Sapir D., Weinstein J., McFarlane P., Bichet D.G. Total Kidney Volume in Autosomal Dominant Polycystic Kidney Disease: A Biomarker of Disease Progression and Therapeutic Efficacy. Am. J. Kidney Dis. 2015; 66(4): 564–576.
23.
Corradi V., Gastaldon F., Virzì G.M., Caprara C., Martino F., Ronco C. Clinical and laboratory markers of autosomal dominant polycystic kidney disease (ADPKD) progression: an overview. Minerva Med. 2015; 106(1): 53–64.
24.
Higashihara E., Nutahara K., Okegawa T., Shishido T., Tanbo M., Kobayasi K., Nitadori T. Kidney volume and function in autosomal dominant polycystic kidney disease. Clin. Exp. Nephrol. 2014; 18(1): 157–165.
25.
Fick-Brosnahan G.M., Belz M.M., McFann K.K., Johnson A.M., Schrier R.W. Relationship between renal volume growth and renal function in autosomal dominant polycystic kidney disease: a longitudinal study. Am. J. Kidney Dis. 2002; 39(6): 1127–1134.
26.
Grantham J.J., Torres V.E.,Chapman A.B., Guay-Woodford L.M., Bae K.T., King B.F. Jr, Wetzel L.H., Baumgarten D.A., Kenney P.J., Harris P.C., Klahr S., Bennett W.M., Hirschman G.N., Meyers C.M., Zhang X., Zhu F., Miller J.P. Volume progression in polycystic kidney disease. N. Engl. J. Med. 2006; 354: 2122–2130.
27.
Masoumi A., Elhassan E., Schrier R.W. Interpretation of renal volume in autosomal dominant polycystic kidney disease and relevant clinical implications. Iran J. Kidney Dis. 2011; 5(1): 1–8.
28.
Chen D., Ma Y., Wang X., Yu S., Li L., Dai B., Mao Z., Sun L., Xu C., Rong S., Tang M., Zhao H., Liu H., Serra A.L., Graf N., Liu S., Wüthrich R.P., Mei C. Clinical characteristics and disease predictors of a large Chinese cohort of patients with autosomal dominant polycystic kidney disease. PLoS One. 2014; 9(3): e92232.
29.
Fick G.M., Johnson A.M., Hammond W.S., Gabow P.A. Causes of death in autosomal dominant polycystic kidney disease. J. Am. Soc. Nephrol. 1995; 5(12): 2048–2056.
30.
Schrier. Renal volume, renin-angiotensin-aldosterone system, hyper-tension, and ventricular hypertrophy in patients with autosomal dominant polycystic kidney disease. J. AM. Soc. Nephrol. 2009; 20: 1888–1893.
31.
Gabow P.A., Chapman A.B., Johnson A.M., Tangel D.J., Duley I.T., Kaehny W.D., Manco-Johnson M., Schrier R.W. Renal structure and hypertension in autosomal dominant polycystic kidney disease. Kidney Int. 1990; 38: 1177–1180.
32.
Kelleher C.L., McFann K.K., Johnson A.M., Schrier R. Characteristics of hypertension in young adults with autosomal dominant polycystic kidney disease compared eth t. AJH. 2004; 17: 1029–1034.
33.
Schrier R., McFann K., Johnson A., Chapman A., Edelstein C., Brosnahan G., Ecder T., Tison L. Cardiac and renal effects of standard versus rigorous blood pressure control in autosomal-dominant polycystic kidney disease: results of a seven-year prospective randomized study. J. Am. Soc. Nephrol. 2002; 13(7): 1733–1739.
34.
Fick G.M., Duley I.T., Johnson A.M., Strain J.D., Manco-Johnson M.L., Gabow P.A. The spectrum of autosomal dominant polycystic kidney disease in children. J. Am. Soc. Nephrol. 1994; 4(9): 1654–1660.
35.
Bhutani H., Smith V., Rahbari-Oskoui F., Mittal A., Grantham J.J., Torres V.E., Mrug M., Bae K.T., Wu Z., Ge Y., Landslittel D., Gibbs P., O'Neill W.C., Chapman A.B. A comparison of ultrasound and magnetic resonance imaging shows that kidney length predicts chronic kidney disease in autosomal dominant polycystic kidney disease. Kidney Int. 2015; 88(1): 146–151.
Udostępnij
ARTYKUŁ POWIĄZANY
| eISSN: | 1734-025X |
Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach, jako Operator Serwisu annales.sum.edu.pl, przetwarza dane osobowe zbierane podczas odwiedzania Serwisu. Realizacja funkcji pozyskiwania informacji o Użytkownikach i ich zachowaniu odbywa się poprzez dobrowolnie wprowadzone w formularzach informacje, zapisywanie w urządzeniach końcowych plików cookies (tzw. ciasteczka), a także poprzez gromadzenie logów serwera www, będącego w posiadaniu Operatora Serwisu. Dane, w tym pliki cookies, wykorzystywane są w celu realizacji usług zgodnie z Polityką prywatności.
Możesz wyrazić zgodę na przetwarzanie danych w tych celach, odmówić zgody lub uzyskać dostęp do bardziej szczegółowych informacji.
Możesz wyrazić zgodę na przetwarzanie danych w tych celach, odmówić zgody lub uzyskać dostęp do bardziej szczegółowych informacji.
