Wstęp:
Objawy chorób oczu u dzieci mogą pozostać niezauważone, co może mieć wpływ na późniejsze problemy w nauce i dorosłym życiu. Wczesna korekcja wady daje szansę na pełne wyleczenie.

Materiał i metody:
Narzędzie badawcze stanowiła anonimowa, autorska ankieta, skierowana do rodziców grupy dzieci województwa śląskiego. Badaniem objęto 603 rodziców dzieci w wieku 2–10 lat (śr. 4,84 ± 1,47). Ankieta zawierała 11 pytań otwartych i zamkniętych dotyczących stanu profilaktyki chorób narządu wzroku. Uzyskane wyniki poddano analizie statystycznej.

Wyniki:
W analizowanej grupie 262 dzieci (43,45%) było przynajmniej raz w życiu badane przez okulistę. Średni wiek dziecka podczas wizyty wynosił 3,06 ± 1,71 roku, 94 (35,88%) dzieci było badanych powyżej 4 roku życia. Dla 101 dzieci była to wizyta profilaktyczna, dla 142 powodem pierwszej wizyty u okulisty były dolegliwości lub niepokojące objawy. Wadę wzroku dziecka deklarowało 52 (8,62%) ankietowanych rodziców, grupy tej 44 dzieci nosi/nosiło wcześniej okulary. W badanej grupie najczęściej zgłaszano występowanie zeza – 33 (5,47%). Regularne wizyty dziecka u okulisty zgłosiło 70 (11,61%) rodziców – najczęściej z powodu kontroli wady wzroku (n = 28) oraz profilaktyki (n = 25). 242 (40,13%) dzieci nie miało nigdy badanej ostrości wzroku, u 170 (28,2%) ostrość wzroku badał okulista, u 112 (18,6%) pediatra lub lekarz rodzinny. Objawy wymagające konsultacji okulistycznej wymieniało 212 (35,16%) rodziców. Głównymi źródłami informacji dla rodziców na ten temat są: lekarz (28,9%), Internet (27,5%), prasa (18,2%).

Wnioski:
1. Profilaktyka chorób narządu wzroku u dzieci w wieku przedszkolnym jest niewystarczająca. 2. Poziom wiedzy rodziców w zakresie profilaktyki chorób oczu i wad wzroku u dzieci jest niski.