Wstęp:
Celem przedstawionej pracy była próba odpowiedzi na pytanie, czy istnieje zależność między fi ltracją kłębuszkową (GFR) i wskaźnikiem masy ciała (BMI) oraz obwodem talii.

Materiał i metody:
Badaniem objęto łącznie 48 mężczyzn w wieku 18-30 rż, wśród których 19 (40%) miało prawidłową masę ciała, 15 (31%) – nadwagę, a 14 (29%) było otyłych (n=14). U 25 mężczyzn (52%) obwód talii był mniejszy niż 94 cm, u 8 (16%) mieścił się w przedziale 94–102 cm, a u 15 (32%) był większy niż 102 cm. Określono wzrost, masę ciała, obwód talii, stężenie kreatyniny w surowicy, BMI, eGRF za pomocą wzorów MDRD i Cockcrofta-Gaulta.

Wyniki:
GFR oszacowane wg wzoru Cockcrofta-Gaulta u mężczyzn z prawidłową masą ciała wynosiło 124,5 ml/min ± 19,5 ml/min, z nadwagą – 156,7 ml/min ± 29,3 ml/min, z otyłością – 215,1 ml/min ± 61,6 ml/min. GFR oszacowane wg wzoru MDRD wynosiło odpowiednio: 107,5 ml/min ± 13,5 ml/min, 112,4 ml/min ± 17,4 ml/min, 115,1 ml/min ± 21,0 ml/min. GFR oszacowane wg wzoru Cockcrofta-Gaulta u mężczyzn z obwodem talii <94cm wynosiło 126,4 ml/min ± 18,7 ml/min, z obwodem talii 94–102 cm – 169,3 ml/min ± 20,2 ml/min, a z obwodem talii >102cm - 214,2 ml/min ± 60,2 ml/min. GFR oszacowane wg wzoru MDRD wynosiło odpowiednio 106,4 ml/min ± 13,4 ml/min, 119,5 ml/min ± 13,5 ml/min, 114,8 ml/min ± 22,1 ml/min. Istotne różnice pomiędzy grupami występowały jedynie po zastosowaniu wzoru Cockcrofta-Gaulta.

Wnioski:
Wyniki niniejszej pracy pozwalają na stwierdzenie, że wzór MDRD jest bardziej wiarygodny niż wzór Cockcrofta-Gaulta w ocenie czynności nerek u osób z nadwagą i otyłością, w tym z otyłością brzuszną.